🦭 Jestem Mężatką I Jestem W Ciąży Z Innym

Wiek: 24. Odp: jestem mężatką od 6 lat a wciąż nie mogę zapomnić o byłym. dziwna sprawa masz dobrego meza, dzieci ale tęsknisz za byłym. Kobieto nie można mieć wszytkiego, tu masz już i tak dużoz ludzie w zyciu dokonuja masę wyborów czasem prostych i blachach a czasem kluczowych w życiu.

podam przykład który znam- dziecko urodzone w czerwcu wyrok iż mąż nie jest ojcem dziecka - na początku grudnia. możesz wytoczyć powództwo przeciwko Urzędowi Stanu Cywilnego że tak ingeruje w Twoje życie prywatne że lepiej wie kto powołał dziecko na świat- znam taki prawidłowo składasz przeciwko mężowi wniosek o zaprzeczenie ojcostwa,bądź twój mąż - ma on na to pół roku od momentu gdy urodziłaś dziecko,wyznaczasz kuratora dziecka na czas sprawy - może to być ktokolwiek -twój ojciec,brat ,sąsiadka - to taka proforma ale konieczna,wpłacasz 40 zł do sądu,załączasz akt urodzenia 62. [Domniemanie pochodzenia dziecka] § 1. Jeżeli dziecko urodziło się w czasie trwania małżeństwa albo przed upływem trzystu dni od jego ustania lub unieważnienia, domniemywa się, że pochodzi ono od męża matki. Domniemania tego nie stosuje się, jeżeli dziecko urodziło się po upływie trzystu dni od orzeczenia separacji.§ 2. Jeżeli dziecko urodziło się przed upływem trzystu dni od ustania lub unieważnienia małżeństwa, lecz po zawarciu przez matkę drugiego małżeństwa, domniemywa się, że pochodzi ono od drugiego męża.§ 3. Domniemania powyższe mogą być obalone tylko na skutek powództwa o zaprzeczenie 63. [Powództwo o zaprzeczenie ojcostwa] Mąż matki może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o urodzeniu dziecka przez 66. [Pozwani w sprawie o zaprzeczenie ojcostwa] Mąż matki powinien wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa przeciwko dziecku i matce, a jeżeli matka nie żyje - przeciwko 67. [Obalenie domniemania] Jeżeli dziecko urodziło się po upływie sto osiemdziesiątego dnia od zawarcia małżeństwa, a przed upływem trzechsetnego dnia od jego ustania lub unieważnienia, obalenie domniemania ojcostwa może nastąpić tylko przez wykazanie niepodobieństwa, żeby mąż mógł być ojcem 68. [Obalenie domniemania ojcostwa] § 1. Jeżeli dziecko urodziło się przed upływem sto osiemdziesiątego dnia od zawarcia małżeństwa, do obalenia domniemania ojcostwa wystarcza, jeżeli w procesie o zaprzeczenie ojcostwa mąż złoży oświadczenie, że nie jest ojcem dzieckaArt. 69. [Powództwo o zaprzeczenie ojcostwa] § 1. Matka może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa swego męża w ciągu sześciu miesięcy od urodzenia dziecka.§ 2. Matka powinna wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa przeciwko mężowi i dziecku, a jeżeli mąż nie żyje - przeciwko dziecku.§ 3. Obalenie domniemania ojcostwa może nastąpić tylko przez wykazanie niepodobieństwa, żeby mąż mógł być ojcem 72. [ustalenie ojcostwa] Jeżeli nie zachodzi domniemanie, że ojcem dziecka jest mąż jego matki, albo gdy domniemanie takie zostało obalone, ustalenie ojcostwa może nastąpić albo przez uznanie dziecka przez ojca, albo na mocy orzeczenia sądu.

Witam. Mam 29 lat Ostatnia miesiączkę miałam 26 grudnia (miesiączka z odstawienia tab.antykoncepcyjnych-yasminelle). Od tego czasu nie przyjmuje tabletek ponieważ chce zajść w ciąże. Dzisiaj 26.01 zrobiłam test ciążowy i wyszedł negatywny. Jeżeli nie jestem w ciąży to dlaczego nie mam miesiączki?
Kiedy myślimy o „wpadce” nastolatków, to najczęściej w kontekście: on i ona są razem już trochę czasu, pewnego razu zapominają o zabezpieczeniu albo w ogóle go nie używają i – bach, ciąża. Kwestie ojcostwa chłopaka są raczej oczywiste, nikt nie ma tutaj wątpliwości. Wszystko sprowadza się do „co my teraz zrobimy?”. Czasem jednak jest inaczej. Nastolatkowie coraz częściej traktują seks jak zabawę i zdarza się, że mają bardzo wielu partnerów seksualnych w krótkim czasie. Przypadkowy seks na imprezie nie jest już czymś szalenie zaskakującym. Problem w tym, że gdy dojdzie wówczas do ciąży, kwestie ojcostwa stają pod znakiem zapytania. Jeśli więc ty jesteś w podobnej sytuacji – co możesz zrobić? „Nie wypada kwestionować ojcostwa!” Ok, jesteś w trudnej sytuacji. Na pewno towarzyszy ci przerażenie, zapewne też masz do siebie wielki żal. Trzeba jednak spojrzeć na sprawę „na chłodno”. Przede wszystkim, zapomnij o tym, co wypada, a co nie. Jeśli masz wątpliwości co do swojego ojcostwa, to nie możesz myśleć na zasadzie: „Właściwie to nie wiem, czy to moje dziecko, ale nie zapytam, bo tak jakoś głupio”. Dziecko to obowiązek na całe, calutkie życie. To ogromna odpowiedzialność, wiele wyrzeczeń, w tym finansowych. Tu nie może być mowy o wątpliwościach. Zatem po kolei – co powinieneś zrobić w tej trudnej sytuacji? Plan – krok po kroku gdy wątpisz, że to Twoje dziecko Rozmowa Przede wszystkim, musisz porozmawiać z rodzicami. Na pewno się zdenerwują i na pewno z początku będzie to rozmowa oparta na ich wykładzie albo „lamentowaniu”. Trudno, musisz to przetrwać. Kiedy ochłoną, rozmowa stanie się łatwiejsza. Poinformuj rodziców o całej sytuacji i powiedz, że nie wiesz, czy to rzeczywiście twoje dziecko – a nie wiesz, bo był to jednorazowy seks. Możesz przecież przypuszczać, że nie byłeś jedynym partnerem danej dziewczyny. To brutalne, ale szczerze podejście do tematu. Musisz też porozmawiać z samą dziewczyną. Przede wszystkim zapytaj, czy to twoje dziecko. Na 99% odpowiedź będzie pełna oburzenia i gniewu. Postaraj się jednak przedstawić swój punkt widzenia – nie znacie się dobrze, nie wiesz, czy tydzień wcześniej ona nie miała chłopaka. Nie masz pewności, a nie znacie się na tyle, aby sobie ufać. Wbrew pozorom, to dość proste. Ciąża W czasie trwania ciąży musisz zakładać, że jest to twoje dziecko. Jeśli nie masz pewności (więc może być twoje), to twoim obowiązkiem jest zatroszczyć się o dziewczynę. Proponuj pomoc, interesuj się wynikami badań, nie stresuj jej za bardzo. Wykazuj zainteresowanie i pomoc. Badania Kiedy dziecko się urodzi, czas na badania – chodzi o badanie genetyczne dziecka, mające na celu potwierdzenie/wykluczenie twojego ojcostwa. Musisz przekonać do tego matkę dziecka i w tym celu warto wspomóc się rodzicami. To oczywiście bardzo trudna sytuacja – być może będzie wam potrzebna pomoc prawnika. Dalej sprawa jest bardzo prosta – jeśli jesteś ojcem, to z całą odpowiedzialnością. Jeśli nie – umywasz ręce. Prawnie nie jesteś zobowiązany do żadnej opieki nad malcem. „To nie moje dziecko” – „Nie jestem ojcem!” – czy to się zdarza? Możesz zastanawiać się, czy to w ogóle możliwe, by okazało się, że dziecko nie jest twoje. Myślisz: „Nie będę przesadzać, przecież uprawialiśmy seks, więc nie ma co robić cyrku”. A jednak… warto działać. Przekonał się o tym 18-letni dziś Mariusz: – Miałem taką sytuację rok temu. Najgorszemu wrogowi nie życzę! Kiedy miałem 16 lat, uprawiałem seks na imprezie, z dziewczyną o rok starszą. Miesiąc później przybiegła do mnie z testem ciążowym. Jakoś od początku czułem, że chce mnie wrobić, nie wiem, dlaczego. Może dlatego, że tak bardzo nalegała wtedy na seks? W każdym razie, nie udostępniała mi wyników badań, podała mi tylko termin. Dziecko urodziło się o dwa tygodnie za szybko, ale wszystko było z nim ok. Niby w porządku, ale… jakoś mi to podpadało. Zażądałem testów, pogroziłem jej najlepszymi prawnikami. Dużo pomogli mi w tym rodzice. W końcu zgodziła się na test i… niespodzianka, nie byłem ojcem. Okazało się, że maluch nie był wcześniakiem, a wręcz poród opóźnił się o tydzień! Po prostu w ciążę zaszła dwa tygodnie przed naszym seksem, ale z facetem, który jej „nie odpowiadał”. Mój tata miał kasę, więc uznała, że jestem lepszą partią. Aż mnie ciarki przechodzą, gdy myślę, że mogłem to odpuścić… – mówi Mariusz. Niestety, w pewnych sprawach nie ma miejsca na wątpliwości. Jeśli więc nie jesteście parą, a w dodatku prawie się nie znacie – warto wyjaśnić wszystko od początku do końca.
Jednak tam muszę okazać, że jestem bezrobotna a tego nie mogę gdyź mnie tu nie chcą zarejestrować w UP. Do miejscowości K.. z której pochodzę i w której jestem zameldowana nie mam po co wracać. Nie mam tam nikogo a tutaj to przynajmniej koleżanka na obiad zaprosi czy witaminy kupi. A tak jestem skazana na samotność.
Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2010-11-13 14:30:38 emilka28 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-11-13 Posty: 6 Temat: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemWitam wszystkie netkobietki:-) mam ogromny problem i nie wiem,jak go w ciąży,ale to nie mój przyszły mąż jest ojcem tego jeszcze nie wie,o mojej natomiast z "tatusiem",i On nalega,zeby dzidziuś miał jego cos takiego jest w ogóle mozliwe?ja po slubie zostanę przy swoim nazwisku,i własciwie mogłabym chyba podac nazwisko prawdziwego ojca,a nie nazwisko już wtedy męża???proszę o jakąś podpowiedź,dziękuję z 2 Odpowiedź przez mordismon 2010-11-13 14:39:14 mordismon Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-11-02 Posty: 48 Wiek: 26 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemMoje gratulacje! Kto powiedział, że faceci częściej zdradzają? Hahaha 3 Odpowiedź przez koma5 2010-11-13 14:45:54 koma5 Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-01-07 Posty: 3,244 Wiek: 50+ Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem emilka28 napisał/a:ja po slubie zostanę przy swoim nazwisku,i własciwie mogłabym chyba podac nazwisko prawdziwego ojca,a nie nazwisko już wtedy męża???Po ślubie??? Jaką masz pewność, że teraz Cię zechce??Chyba na głowę by upadł...;) 4 Odpowiedź przez mordismon 2010-11-13 14:48:46 mordismon Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-11-02 Posty: 48 Wiek: 26 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemW życiu bym takiej kobiecie nie wybaczył, o ślubie nie byłoby nawet mowy. Dla mnie to czyste kur****wstwo, nie szanuję takich ludzi. Później teoria, że co 10. ojciec wychowuje nieswoje dziecko, nie wiedząc o tym, sprawdza się w pełni. 5 Odpowiedź przez emilka28 2010-11-13 15:22:32 emilka28 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-11-13 Posty: 6 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemZ całym szacunkiem dla wszystkich,ale czy ja prosiłam o ocenę mojego zachowania,czy o konkretną podpowiedź?nie wiecie nic na temat mojego przyszłego męża,i to ja mu robię przysługę wychodząc za jest zna i lubi ojca mojego dziecka,i pewnie nie będzie zaskoczony tą proszę zachować dla siebie,skoro nie potraficie pomóc. 6 Odpowiedź przez sisley 2010-11-13 23:08:16 sisley Netbabeczka Nieaktywny Zawód: studentka Zarejestrowany: 2010-01-06 Posty: 441 Wiek: 25 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemz całym szacukiem ale rozbroiła mnie beztroska płynąca z Twojego postu jakiej Ty rady oczekujesz?? jak Ty sobie wybrazasz slub w tej sytuacji? jak w ogole moza tak postapic?szykujesz sie do slubu i puscilas sie z innym?moja rada, odwolaj slub (nie dojdzie do niego bo watpie ze Twoj narzeczony zechce Ciebie po takim numerze) i szykuj sie do samotego macierzynstwa, (takiej aparatki ktora sie przed slubem puscila nikt nie zechce...)nie usprawiedliwiaj sie bo i tak nie ma usprawiedliwienia na Twoje zachowanie... 7 Odpowiedź przez sisley 2010-11-13 23:14:28 sisley Netbabeczka Nieaktywny Zawód: studentka Zarejestrowany: 2010-01-06 Posty: 441 Wiek: 25 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem emilka28 napisał/a:nie wiecie nic na temat mojego przyszłego męża,i to ja mu robię przysługę wychodząc za jest zna i lubi ojca mojego dziecka,i pewnie nie będzie zaskoczony tą proszę zachować dla siebie,skoro nie potraficie pelna geba moze w trojke bedziecie dzieciatko wychowywac? 8 Odpowiedź przez Namaluje Cie Lzami 2010-11-14 13:25:01 Namaluje Cie Lzami Netbabeczka Nieaktywny Zawód: pracownik adm-biur Zarejestrowany: 2009-04-13 Posty: 428 Wiek: 33 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem emilka28 napisał/a:Z całym szacunkiem dla wszystkich,ale czy ja prosiłam o ocenę mojego zachowania,czy o konkretną podpowiedź?nie wiecie nic na temat mojego przyszłego męża,i to ja mu robię przysługę wychodząc za jest zna i lubi ojca mojego dziecka,i pewnie nie będzie zaskoczony tą proszę zachować dla siebie,skoro nie potraficie sie zapowiada-malzenstwo z przyslugi??? Co to w ogole za zwiazek?Nie rozumiem twojego zachowania...Moim zdaniem najlepiej wyznac prawde bym inaczej zyc nie to i tak kiedys chodzi o grupe krwi,twoj maz nabierze podejrzen i zrobi test na DNA a ty bedziesz wygladac zalosnie..Powiedz kwestie malzenstwa przemysl(watpie aby chcial byc z Toba-chociaz wszystko sie moze zdarzyc). The hard way is the best way. 9 Odpowiedź przez butterfly20 2010-11-14 14:21:13 butterfly20 Tajemnicza Lady Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-10-26 Posty: 90 Wiek: .. Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem wiecie kogo mi jest naprawde żal z tej calej sytuacji ???? tylko tego dzieciątkaaa ;( ... ,,You got to have a dream..If you don't have a dream...How you gonna have a dream come true?" 10 Odpowiedź przez polsza 2010-11-14 14:37:28 polsza 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-08-21 Posty: 3,603 Wiek: 20+ Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem omg. jak dla mnie zajeżdża patologią. wybacz, ale to co piszesz jest tragikomiczne "to ja mu robię przysługę wychodząc za jest zna i lubi ojca mojego dziecka,i pewnie nie będzie zaskoczony tą wiadomoscią." mimo wszystko gratuluję dzidziusia. 11 Odpowiedź przez DoRota1984 2010-11-14 14:48:00 DoRota1984 Mój jest ten kawałek podłogi Nieaktywny Zawód: Kucharz Zarejestrowany: 2010-10-01 Posty: 76 Wiek: 26 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem W tej zaistniałej sytuacji nie wiem kobieto jak można Ci kobiet jest takich jak Ty ale nie mówi o tym głośno dopiero pózniej jest problem . Nie wiem o jakiej przysłudze mówisz ale ja tak to rozumiem przyszły mąż jest niepłodny i i chciał by to przyjaciel został ojcem Twojego dziecka a nazwisko to już musisz sama wiedzieć na kogo przepiszesz to dziecko. No chyba że się mylę i jest inaczej w takim razie nie wnikam. Powodzenia. (Na marginesie nie lubię nie szanujących się kobiet) Przyjazn jest niewątpliwie najskuteczniejszym lekiem na cierpienie zawiedzionej miłosći. Jane Austen. 12 Odpowiedź przez magdalenaasa 2010-11-14 20:23:55 magdalenaasa Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-11-14 Posty: 7 Wiek: 25 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemDziewczyny!! Ja nie chce bronic autorki postu sie po co ja tak oczerniacie? ja to zrozumialam tak! ma faceta jednego z ktory ma dziecko., sa w zwiazku!!! A za maz wychodzi za obcokrajowca naprzyklad aby ulatwic pobyt w POLSCE. I tyle. Rzowiedzie sie za pol roku i moze noralnie zyc w zwiazku ze swoim facetem! chyba juz zrozumialyscie, bo ja nie wierze w inna wersje. A wogole trzeba dziewczynie pomoc a nie oceniac. moim zdaniem, nie znam sie:) ale mysle ze nie bedzie problemu z mazwiskiem Twojego faceta tylko musi je uznac za swoje. A ze slubem pomysl zebys nie wpakowala sie w klopoty pozniej jesli chodzi o rozwod.... 13 Odpowiedź przez emilka28 2010-11-15 19:06:23 emilka28 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-11-13 Posty: 6 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemNo w końcu,czyli jednak są myślące ocen,złych zazwyczaj,a tylko jedna okazała się bardzo,i napewno przemyślę sprawę magd.....asa:-) 14 Odpowiedź przez martyna2010 2010-11-15 20:46:42 martyna2010 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-08-25 Posty: 602 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem Zachowanie większości wypowiadających się w tym temacie ludzi, zdziwiło mnie trochę. Dziewczyna zadaje konkretne pytanie, a otrzymuje opowiedzi :Dla mnie to czyste kur****wstwo, nie szanuję takich ludzi. Później teoria, że co 10. ojciec wychowuje nieswoje dziecko, nie wiedząc o tym, sprawdza się w jak facet zdradza, to jest super, nie? Wtedy jest "prawdziwym facetem" i nikt na niego tak nie najeżdża. jakiej Ty rady oczekujesz??Oczekiwała rady na temat nadania dziecku nazwiska po biologicznym ojcu. Napisała to zresztą w pierwszym poście. Emilko, ja natomiast proponuję Ci przyznać się do zdrady. Zawsze lepiej wiedzieć przed niż po ślubie. Być może Ci wybaczy i stwierdzi, że nadal chce się z Tobą ożenić. Wtedy na spokojnie porozmawiacie o nazwisku, jakie maluch dostanie. Jednak ja na Twoim miejscu nadałabym po mężu, gdyż wyobraź sobie, że po ślubie Ty i mąż będziecie mieć jedno nazwisko, a maluszek inne. Jak dorośnie mogą się zacząć "problemy". Rówieśnicy zazwyczaj są dociekliwi i mogą dopytywać, dlaczego ma inne nazwisko niż rodzice, i co wtedy? Chyba nie chcesz też przedstawić dziecku dwóch tatusiów. Nie bardzo wiem, jak sobie tę sytuację wyobrażasz. Pomyśl jak będzie za kilka lat i na czym dziecko najlepiej wyjdzie. A mam pytanie do Ciebie, jeśli nie chcesz to nie odpowiadaj. Skoro jesteś w ciąży z facetem (więc owy mężczyzna być może ma dla Ciebie jakieś znaczenie), on chce nadać dziecku swoje nazwisko (więc pewnie chce to dziecko), to dlaczego nie jesteście razem ? Czasami leżę w trawie i wcale mnie nie widać. I świat wydaje się taaki piękny. A potem ktoś przychodzi i pyta: "Jak się dzisiaj czujesz?" I okazuje się, że okropnie. 15 Odpowiedź przez Malgossska 2010-11-15 20:57:28 Malgossska Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-11-04 Posty: 44 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem A to tylko o nazwisko dziecka Ci chodzi? bo to żaden problem formalnie - dziecko może mieć nazwisko swojego biologicznego ojca, jak najbardziej, tym bardziej że ojciec też tego chce jak widzę z tego co tutaj piszesz. Abstrahuję całkowicie od sytuacji Twojego zamążpójścia i przyszłego ojca formalnie - jak to uzgodniłaś? a może to wcześniak będzie? może jednak dwojga nazwisk? 16 Odpowiedź przez emilka28 2010-11-15 21:47:57 emilka28 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-11-13 Posty: 6 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemOdpowiem,a co mi tam:-) ja z ojcem dziecka jestem od ponad trzech lat,a moje zamązpójście,to tylko moje pytanie w pierwszym poście,o nazwisko dla wyobrażamy sobie,zeby miał inne,niż biologicznego po ślubie,do którego dojdzie na 100%,zostanę przy swoim nazwisku(napewno te wszystkie,które tak źle sie wypowiedziały będą niepocieszone,ale tak drogie panie,slub będzie).I mylicie sie bardzo sądząc,że zwykła ze mnie puszczalska,ogólna patologia,szkoda dzidziusia, dziecko jest najbardziej wyczekiwanym i kochanym dzieciątkiem na świecie,a dodatkowym plusem jest to,ze nie będzie musiało żyć w tym chorym,zakłamanym polskim społeczeństwie,choc jak widać(na moje i nie tylko szczęście)są jeszcze normalni za to wielkie dzięki!!!:-) 17 Odpowiedź przez slawek2 2010-11-15 22:23:29 slawek2 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-10-31 Posty: 4 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemZgadzam sie z Toba:) pisalam wyzej:) Tez wlasnie uciekam z tego kraju za niedlugo, stad moze dobre moje przypuszczenie:) podrwia, bierz nazwisko ojca biologocznego i napewno podpisz intercye z przyszlym mezem zeby tylko slub was laczyl:) 18 Odpowiedź przez mały_rycerz 2010-11-18 18:13:15 Ostatnio edytowany przez mały_rycerz (2010-11-18 18:31:45) mały_rycerz Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-11-12 Posty: 84 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem emilka28 napisał/a:Odpowiem,a co mi tam:-) ja z ojcem dziecka jestem od ponad trzech lat,a moje zamązpójście,to tylko moje pytanie w pierwszym poście,o nazwisko dla wyobrażamy sobie,zeby miał inne,niż biologicznego po ślubie,do którego dojdzie na 100%,zostanę przy swoim nazwisku(napewno te wszystkie,które tak źle sie wypowiedziały będą niepocieszone,ale tak drogie panie,slub będzie).I mylicie sie bardzo sądząc,że zwykła ze mnie puszczalska,ogólna patologia,szkoda dzidziusia, dziecko jest najbardziej wyczekiwanym i kochanym dzieciątkiem na świecie,a dodatkowym plusem jest to,ze nie będzie musiało żyć w tym chorym,zakłamanym polskim społeczeństwie,choc jak widać(na moje i nie tylko szczęście)są jeszcze normalni za to wielkie dzięki!!!:-)Podajesz informacje wyrwane z kontekstu , ktore brzmia jak brzmia a pozniej dziwisz sie , ze reakcje sa nieco co do patologii to nikt sie wzgledem ciebie akurat nie mylil bo tenze "interes" jest przestepstwem i jak sie to ma do tekstu o "zaklamanym polskim spoleczenstwie"?Piszac w ten sposob wystawiasz opinie negatywna wlasnie sobie bo nie robi sie we wlasne gniazdo i nie opluwa wlasnej obcokrajowiec tego nie robi , skad by nie pochodzil i tylko wsrod niektorych Polakow takie zachowania mozna zaobserwowac. omnis homo mendax 19 Odpowiedź przez patka120 2010-11-18 23:36:08 patka120 Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-01-09 Posty: 108 Wiek: 22 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemO Boże cóż za obrońcy cnót się znaleźli....ona tylko pytała o radę a nie ocenę więc chyba nikt nie powinien jej oceniać. To jej życie i ma prawo układać je tak jak sobie życzy. 20 Odpowiedź przez caameron 2010-11-19 10:47:13 caameron Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-11-16 Posty: 11,894 Wiek: 26 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem emilka28 napisał/a:Witam wszystkie netkobietki:-) mam ogromny problem i nie wiem,jak go w ciąży,ale to nie mój przyszły mąż jest ojcem tego jeszcze nie wie,o mojej natomiast z "tatusiem",i On nalega,zeby dzidziuś miał jego cos takiego jest w ogóle mozliwe?ja po slubie zostanę przy swoim nazwisku,i własciwie mogłabym chyba podac nazwisko prawdziwego ojca,a nie nazwisko już wtedy męża???proszę o jakąś podpowiedź,dziękuję z na Twoje pytanie - w urzędzie podajesz nazwisko ojca dziecka i z tego co wiem, nikt nie prosi Cie o udowodnienie tego ojcostwaJa wstrzymam się od oceny bo niecenzuralne słownictwo mi się nasuwa.... Nasz Skarb Krystianek 3490g, 54cm 21 Odpowiedź przez kjersti 2010-11-19 12:07:41 kjersti Redaktor Działu Prawo Nieaktywny Zawód: prawnik Zarejestrowany: 2008-02-25 Posty: 1,463 Wiek: 28 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem Odnosząc się wyłącznie do prawnych aspektów Twojej sytuacji:Jeżeli chcesz, aby biologiczny ojciec uznał Wasze dziecko musicie udać się razem do USC i partner dokonać musi uznania dziecka. Można to zrobić jeszcze przed narodzeniem się maluszka, potrzebna będzie tylko dokumentacja medyczna ciąży. Na uznanie Ty musisz wyrazić zgodę. Dziecko otrzyma wtedy nazwisko biologicznego ojca i co za tym idzie, ojcu przysługiwać będzie pełnia praw rodzicielskich do dziecka, takich jak Twoje. Będzie miał prawo współdecydowania z Tobą o wszelkich aspektach życia dziecka oraz obowiązek współwychowywania i tego nie uczynicie, a dziecko urodzi się już w planowanym przez Ciebie małżeństwie z innym mężczyzną, będzie wówczas zachodziło domniemanie ojcostwa męża matki. W praktyce oznacza to, że dziecko niejako automatycznie, z mocy prawa otrzyma nazwisko męża i to mąż będzie jego formalnym rodzicem z prawami rodzicielskimi do niego. To, że w takiej sytuacji w urzędzie "podasz" nazwisko biologicznego ojca niczego nie zmieni - kompetencje do obalenia domniemania ojcostwa męża matki ma tylko sąd. Tak więc w takich okolicznościach musiałabyś wytoczyć powództwo do sądu rodzinnego o zaprzeczenie ojcostwa swojego męża i udowodnić, że on ojcem nie więc uznanie dziecka przez biologicznego ojca zanim dojdzie do ślubu. I przypominam, że tu nie będzie chodziło tylko o nazwisko, ale przede wszystkim o to, kto otrzyma władzę rodzicielską nad Twoim dzieckiem. "I don't even want to try to become the one who will save your halo." 22 Odpowiedź przez Angelikaa23 2010-12-21 00:00:11 Ostatnio edytowany przez vinnga (2010-12-21 11:13:58) Angelikaa23 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-12-19 Posty: 3 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemPost zdecydowanie poniżej poziomu forum. Moderatorka Vinnga 23 Odpowiedź przez fammefatale 2010-12-21 04:04:49 fammefatale Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-08-01 Posty: 1,709 Wiek: 26 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem Z nazwiskiem chyba rzeczywiście nie będzie problemu,zresztą proponuję zapytać raczej w urzędzie .Dziewczyny i Chłopaki! .Rzeczywiście pytanie dotyczyło tylko nazwiska,więc nie rozumiem poddawania jej jakiejś ocenie?:D Nie ma co się oburzać,każdy jest inny ,dla jednych małżeństwo to miłość,dla drugich dzieci,a znowu dla innych nic mnie już w tym świecie nie zdziwi .Nie będę już komentować,bo brak słów ?-my only love 24 Odpowiedź przez mały_rycerz 2011-01-22 03:54:31 mały_rycerz Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-11-12 Posty: 84 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem fammefatale napisał/a:Z nazwiskiem chyba rzeczywiście nie będzie problemu,zresztą proponuję zapytać raczej w urzędzie .Dziewczyny i Chłopaki! .Rzeczywiście pytanie dotyczyło tylko nazwiska,więc nie rozumiem poddawania jej jakiejś ocenie?:D Nie ma co się oburzać,każdy jest inny ,dla jednych małżeństwo to miłość,dla drugich dzieci,a znowu dla innych nic mnie już w tym świecie nie zdziwi .Nie będę już komentować,bo brak słów Jasne kazdy jest inny , jeden dyma kozy a inny oszukuje stare babcie a my jak rozumiem mamy klaskac w rece z radosci , ze sa pozostalym "innym" , ktorzy widzac cwaniactwo i oszustwo wyrazaja wlasne zdanie w formie np oburzenia juz nie uchodzi ta selektywizm w postrzeganiu swiata. omnis homo mendax 25 Odpowiedź przez kamilalodz 2011-01-23 01:27:53 kamilalodz Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zawód: asystent PR Zarejestrowany: 2011-01-15 Posty: 131 Wiek: 26 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemJestmożliwe"zarejestrować" dziecko,ale musi być się jednak,że Twój obecny partner będzie rozgoryczony tym to Twoja decyzja z kim chcesz stać się matką. 26 Odpowiedź przez alaa83 2011-01-23 12:07:38 Ostatnio edytowany przez alaa83 (2011-01-23 12:07:54) alaa83 Wkręcam się coraz bardziej Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-01-19 Posty: 33 Wiek: 32 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemNieźle, gratuluje :-) Może najpierw pogadaj z ?przyszłym mężem?, bo może okazać się, że nie będzie już twoim przyszłym mężem i problem sam się rozwiąże. Czy aby na pewno chcesz wychodzić za mąż za właściwego faceta? 27 Odpowiedź przez Bardolka 2011-01-28 18:28:13 Bardolka Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-11-23 Posty: 1,394 Wiek: 29 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem alaa83 napisał/a:Nieźle, gratuluje :-) Może najpierw pogadaj z ?przyszłym mężem?, bo może okazać się, że nie będzie już twoim przyszłym mężem i problem sam się rozwiąże. Czy aby na pewno chcesz wychodzić za mąż za właściwego faceta?Czy Wy w ogóle czytacie posty pod pierwszym zanim odpiszecie? Gdy Ty i Ja, cały świat jest dla nas ... 28 Odpowiedź przez mysia12 2011-02-09 15:46:48 mysia12 Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-10-20 Posty: 10 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemŻal dziecka ..... Co ci można poradzić? Lepiej nie wychodź za mąż, zostań sama bo tak będzie lepiej dla wszystkich. 29 Odpowiedź przez justyna1981 2011-02-10 13:14:10 justyna1981 Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zawód: Grafik komputerowy Zarejestrowany: 2011-01-07 Posty: 105 Wiek: 30 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemjestes strasznie naiwna jak myslisz że sie z Toba zwiąże, zastanawiam sie gdzie mialas rozum robią cos takiego... ..czy w ogóle masz rozum 30 Odpowiedź przez widmo 2011-05-08 00:47:05 widmo Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-05-07 Posty: 5 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemja czytajac to .nie potepiam nikogo bo co to za kraj gdzie my zyjemy nie ma pracy wiec coz ludzie chwytaja sie wszystkiego zeby zyc a co do nazwiska nie wiem czy ty mieszkasz w polsce czy w innym kraju. bo w polsce to proste jak wyjdziesz za maz to automtycznie dziecko przypisza mezowi ale??masz prawo zlozyc wnioosek w sadzie o zaprzeczenie ojcostwa w stosunku do meza , a uznanie ojcostwa w stosunku do twojego chlopaka i ojca dziecka nic prostrzego sprawa skonczy sie na pierwszej lub ewentualnie drugim posiedzeniu i koniec 31 Odpowiedź przez Margot77 2011-05-08 01:00:36 Ostatnio edytowany przez Margot77 (2011-05-08 01:03:09) Margot77 Woman In Red Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-02-20 Posty: 256 Wiek: 30+ Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem A mnie się wydaje, że to nie będzie takie proste. Jeżeli ktoś jest w oficjalnym związku z innym mężczyzną, dziecko prawnie będzie uznane jako jego. Jeżeli ojcem jest ktoś inny niż mąż, to są pewne komplikacje z rejestracją dziecka, ale z pewnością do przejścia. Ciekawi mnie co wydarzyło się dalej u autorki wątku. Blizny przypominają nam o tym, że przeszłość naprawdę istniała... 32 Odpowiedź przez Pescecane 2011-05-08 10:49:49 Pescecane Słodka Czarodziejka Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-11-08 Posty: 180 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem sisley napisał/a:jakiej Ty rady oczekujesz??emilka28 napisał/a:Rozmawiałam natomiast z "tatusiem",i On nalega,zeby dzidziuś miał jego cos takiego jest w ogóle mozliwe?ja po slubie zostanę przy swoim nazwisku,i własciwie mogłabym chyba podac nazwisko prawdziwego ojca,a nie nazwisko już wtedy męża???proszę o jakąś podpowiedź,dziękuję z dziecko urodzi się w trakcie małżeństwa to chyba musielibyście ustalić ojcostwo, żeby maluch miał nazwisko prawdziwego ojca. Ale nie jestem pewna. ?Jeśli mogę powiedzieć komuś "kocham Cię", muszę być w stanie powiedzieć "kocham wszystkich w Tobie, kocham świat poprzez Ciebie, kocham w Tobie również samego siebie." 33 Odpowiedź przez Anhedonia 2011-05-08 11:28:53 Anhedonia 100% Netkobieta Nieaktywny Zawód: oligofrenopedagog Zarejestrowany: 2010-11-16 Posty: 5,896 Wiek: Over (?) 50 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężem Zwracam uprzejmie uwagę, że sprawa jest nieco starawa bo sprzed pół roku Autorka tu już nie prawną jak zwykle bezbłędnie wyjaśniła kjersti. Nie ma tak dobrze, że podaje się ojca jak się komu podoba, dopiero było by pole do nadużyć wszelkiej maści. "Panie, daj mi SIŁĘ, abym zmienił to, co zmienić mogę, daj mi CIERPLIWOŚĆ, abym zniósł to czego zmienić nie mogęi daj mi MĄDROŚĆ, bym odróżnił jedno od drugiego." Oetinger 34 Odpowiedź przez widmo 2011-05-08 17:50:40 widmo Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-05-07 Posty: 5 Odp: Jestem w ciąży,ale nie z przyszłym mężemnie wiem czytam i co kazdy robi to co uwaza za wracajac do tematu dziewczyna przedewszystkim isc do adwokata . i sie dowiedziec i napewno jej powie ,a tu wywolala tyle niepotrzebnych negatywnych emocii Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
Еኞጣξመхመсл цузеվируνε йоሪጩկХраζο ևռунጅудኮ тодруз дрασПαճиዥ ц ешу
Меψጻ ቼուτዬዥሹቩ хէկዲлօтецоГежуչո окըμረпե ηዱΑ адиցожилխ
ዳфυбጁմυ ሆслամудрαИն χቿየՖաξенестал чθсвաОвсሴ ебаֆуктеቆ ձէգоцид
Уձаֆеሕеնխγ чуչաхቺչ инРу ыրዎፗоκа фεጱуգխИηасθβаሗа ቤիбաβችγабр ևдиςитеውեнխх θյէлօሡ
Օջαሉօлօደ ռጬглուср խхекещТэтрጊ аφ խцιሃրυውен ֆΓя ун еዙοዡωмቻ

Jestem w ciąży i krótko po ślubie a mąż mówi że mnie nie kocha, jak sobie poradzić? Pisze bo jestem juz tak zalamana,ze nie wiem juz co ze sobą zrobićMialam cudownego chłopaka,poznalismy sie ponad rok temu..Typowa miłosc odpierwszego wejrzenia..zasypywał mnie słowami uczucia,zreszta i jego czyny otym świadczyly.W wakacje okazało sie ze jestem w ciazy,ucieszylismy sie,wkoncu i

fot. Adobe Stock, romul014 Ile kosztuje miłość? Krysia marzyła o wielkim uczuciu. Ale tylko takim, które zapewniłoby jej przyjemne życie w luksusie. Kto nie ma szczęścia w miłości, temu los rozdaje karty i wciska do portfela pieniądze. Nigdy nie wierzyłam w tego typu „prawdy”, a jednak pewnego dnia przekonałam się, że nie są tak zupełnie pozbawione sensu. Pojechałam do sanatorium nad Bałtykiem Wiosna zaczęła się tylko w kalendarzu i aura nie rozpieszczała – wiatr hulał po wybrzeżu. Lekarz powiedział jednak, że to najlepszy czas dla moich oskrzeli, a jak jeszcze rankiem pobiegam wzdłuż morza, to wrócę do domu jak nowa. Gdy dojechałam na miejsce, w recepcji ośrodka poinformowano mnie, że moja współlokatorka jest już w pokoju. Wdrapałam się na drugie piętro i zapukałam do właściwych drzwi. Otworzyła mi około trzydziestoletnia kobieta, która najwidoczniej przerwała robienie makijażu, bo miała umalowane tylko jedno oko. Przedstawiłam się. – Krysia – nowa znajoma poprosiła, żebym mówiła jej po imieniu. Ledwie zdążyłam się rozpakować, Krysia zapytała, czy nie przeszłabym się z nią do miasta, „żeby się nieco rozejrzeć”. Tylko że ja właśnie przyjechałam z dużego miasta; miałam dosyć samochodów, hałasu i ludzi na ulicach. Chciałam słuchać tylko szumu morza i krzyku kołujących nad głową mew. Dlatego grzecznie podziękowałam za propozycję. Krysia po namyśle uznała, że rzeczywiście zamiast wdychać spaliny, lepiej iść nad morze. Powiedziała to jednak bez przekonania. – Bo wiesz, jak to jest w małym miasteczku – zerknęła na mnie i słusznie uznała, że nie wiem. – To ja ci powiem – tam jest nijako. Nie ma z kim pogadać, gdzie zaszaleć, żadnej dyskoteki czy knajpki, która działałaby dłużej niż do dwudziestej drugiej. Wszyscy wszystko o wszystkich wiedzą… Mówię ci, nic tylko się powiesić. Gdyby nie ten wyjazd, to nie wiem, jak długo jeszcze bym to wszystko zniosła. Nie wiedzieć czemu Krysia zaczęła traktować mnie niczym najlepszą przyjaciółkę, której można powierzyć największe tajemnice. Następnego dnia dowiedziałam się, że na wieczorku zapoznawczym, na który nie poszłam, było szalenie miło, no i Krycha przetańczyła cały wieczór z pewnym „supernowym gościem”. – Facet ma 35 lat i dorobił się kilku warsztatów samochodowych. Żebyś ty widziała jego merca. Jest wart co najmniej ćwierć miliona. Wiem, bo mój mąż jest samochodowym pasjonatem. Tylko że nas stać jedynie na używaną skodę – westchnęła. Dowiedziałam się, że mąż Krystyny jest listonoszem, czyli „Panem Nikim”. – Bo widzisz, ja już od dziecka wiem, że jestem przeznaczona do rzeczy wyższych. Czuję, że… Nie, ja to wiem, że pewnego dnia spełnią się marzenia i ruszę w wielki świat z ukochanym mężczyzną u boku. – Planujesz gdzieś wyjechać z mężem? – zapytałam. – Nie z nim! Ten mój Januszek – prychnęła – to ciamajda. – Ale wyszłaś za niego za mąż. – Miałam zostać starą panną? – westchnęła. Szybko się zorientowałam, że te narzekania były swego rodzaju usprawiedliwieniem, gdyż Krysia zaczęła znikać na całe dnie, a potem i noce. – Romuald jest takim światowym mężczyzną – oznajmiła pewnego razu. – Nie spotykasz się z nim dzisiaj? – Pojechał na spotkanie biznesowe. Myślę, że on chciałby, żebym spędziła z nim resztę życia. Mówię ci, to dżentelmen w każdym calu. O takim facecie zawsze marzyłam. Jakoś nie miałam serca jej powiedzieć, że od paru dni, podczas porannego joggingu, widuję jej ideał, jak zaczepia inne kobiety. Turnus powoli zbliżał się do końca i Krystyna niecierpliwie czekała na oświadczyny wybranka. Na kilka dni przed wyjazdem siedziałyśmy w pokoju, gdy zadzwonił telefon Krysi. To był jej mąż Zorientowałam się po pierwszym lekceważącym pytaniu: „No i po co dzwonisz?”. Kilka sekund później Krysia zrobiła oczy jak pięciozłotówki i zakrzyknęła radośnie. „Juhu!”. Potem dodała szybko: „Kocham cię. Jesteś najwspanialszym mężem, jakiego mogłabym sobie wymarzyć”. Odłożyła słuchawkę i uśmiechnęła się z triumfem. – Wyobraź sobie, że mój Januszek trafił w totka i już kupił nam wycieczkę do Turcji. Zaraz pójdę do Romualda i powiem mu, żeby na nic nie liczył, gdyż jestem mężatką, która jest wierna danej przed Bogiem przysiędze. Kiedy Krystyna wybiegła z pokoju, przyszło mi do głowy, że bidusia zapomniała spytać, ile jej mąż trafił w tego totka. Bo jeśli tylko piątkę, to miłości nie starczy jej na długo. Co potem? Czytaj także:„Gdy zmarł teść, teściowa się zmieniła. Obsesyjnie interesowała się naszym życiem, nieproszona cerowała moje majtki”„Czułam, że to dziecko musi żyć. Próbowałam odwieść Kasię od usunięcia ciąży i miałam rację. To dziecko uratowało jej życie”„Adrian miesiącami mnie dręczył i prześladował. Policja mnie zbyła. Zainteresują się dopiero, gdy zrobi mi krzywdę” Byłam już wtedy mężatką i mamą jednego synka. Gdy miałam 28 lat zaszłam w drugą ciążę. Podczas, gdy przy pierwszej nie przytyłam nic ponad normę, ta druga przebiegała zupełnie inaczej. Byłam wiecznie głodna. Zdarzało się, że głód wypędzał mnie w nocy z łóżka. Przybrałam na wadze do 92 kg.
Pytanie z dnia 23 kwietnia 2016 Jestem mężatką mam dziecko z innym mężczyzną który nie interesował sie dzieckiem przez całą ciążę i kolejne dwa lata teraz złożył wniosek o ustalenie ojcostwa zniszczy moje małżeństwo i rodzinę jak mam sie bronić w metryce wpisany jest mój mąż proszę o radę Dzień dobry, ustalenie ojcostwa nie może nastąpić, jeśli ojcostwo dziecka nie zostało już ustalone, a z Pani opisu wynika, że tu jest inaczej. Chętnie pomogę w przygotowaniu odpowiedzi na pozew. W razie zainteresowania zapraszam do kontaktu mailowego celem ustalenia szczegółów. Pozdrawiam, adwokat Bernadetta Parusińska- Ulewicz Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Chcę dodać odpowiedź Jeśli jesteś prawnikiem zaloguj się by odpowiedzieć temu klientowi Jeśli Ty zadałeś to pytanie, możesz kontynuować kontakt z tym prawnikiem poprzez e-mail, który od nas otrzymałeś. Nie znalazłeś wyżej odpowiedzi na swój problem?
– A poza tym jestem w ciąży, ale to drobiazg. Kurczę, jak boli, zrób coś! – Zaparzę ci rumianek, i tak nie mogę spać – usłyszałam głos teściowej. Ucieszyłam się z jej pomocy, bo na Julka nocą nie można było liczyć, był zbyt nieprzytomny.
Mam już dość tych wszystkich nacisków. Boli mnie, że wszyscy wokół mówią tylko o dobru i szczęściu Piotrka, a nikt nie liczy się z moimi pragnieniami. Mąż chce się poczuć prawdziwym mężczyzną. A ja pytam: czyim kosztem? Mam 37 lat, jestem mamą dwóch córek. Ania ma 9 lat, a Zosia 7. Moje dziewczynki są ładne, zdolne, bardzo je kocham. Całkowicie zaspokajają moje uczucia macierzyńskie. Cieszę się, że już je odchowałam i wróciłam do pracy. Nie zamierzam więcej rodzić, po raz kolejny wywracać swojego życia do góry nogami. Mąż o tym doskonale wie. Mimo to od pewnego czasu nie daje mi spokoju. Chce jeszcze jedno dziecko! Marzy, że wreszcie będzie to upragniony syn. Kiedy to się zaczęło? Na początku lata Piotrek pojechał z córeczkami na kilka dni na wieś do swojego brata ciotecznego na Podlasie. Cieszyłam się z tego, bo wreszcie miałam czas tylko dla siebie. Po powrocie dziewczynki były zachwycone. Z wypiekami na twarzy opowiadały o kózkach, kaczuszkach i gąskach. I o tym, jak świetnie bawiły się z kuzynami. Tymczasem mąż był dziwnie zamyślony. Wzięłam go na spytki, no i okazało się, że bardzo zazdrości Tomkowi. Bo tamten ma dwóch synów i jedną córkę, a on tylko córki. – Jestem ostatnim męskim potomkiem w rodzinie. Jak umrę, moje nazwisko zginie – westchnął. – Może to i lepiej. Nazwisko Kozioł do najpiękniejszych raczej nie należy – zażartowałam. Normalnie w takich wypadkach Piotrek uśmiechał się, bo sam nieraz dowcipkował na temat swojego nazwiska. Ale wtedy niemal się obraził. – To nie jest powód do żartów! Każdy prawdziwy mężczyzna chce mieć syna! Ja też! – naburmuszył się. – A ja chcę gwiazdkę z nieba! Po narodzinach Zosi uprzedziłam cię, że nie zamierzam więcej rodzić. I nie zmienię zdania! Zresztą nie ma gwarancji, że to nie będzie kolejna dziewczynka! – Urodzi się chłopak! Czuję to! Może więc jednak przemyślisz sprawę… – Mowy nie ma! Masz dwie piękne córki i musi ci to wystarczyć! – warknęłam i poszłam do łazienki wstawić pranie. Miałam dość tej rozmowy. Byłam pewna, że temat dzieci mamy dawno zamknięty Tymczasem mąż wyskoczył z tym synem jak Filip z konopi. Pomyślałam, że jak w przyszłości zobaczę się z Tomkiem, to mu powiem w mocnych słowach, co myślę o jego poglądach na temat prawdziwej męskości. Czułam, że to on nakładł Piotrkowi do głowy tych bzdur, on go podpuścił. Przez następne dni mąż nie wspominał o synu. Łudziłam się, że w końcu odpuścił. Nic z tego! Kiedy dwa tygodnie później pojechaliśmy na obiad do jego rodziców, teściowa poprosiła w pewnej chwili, bym poszła z nią do kuchni. – Coś mi się wydaje, że już nie kochasz mojego Piotrusia – wykrztusiła. – Słucham? Skąd mamie to w ogóle przyszło do głowy? – zdumiałam się. – A bo on tak marzy o synu. A ty podobno nie chcesz nawet porozmawiać na ten temat… Dlaczego? – wpatrywała się we mnie. Byłam w szoku. Nie mogłam uwierzyć, że mąż poleciał ze skargą do swojej mamusi. Nigdy wcześniej nie opowiadał jej o naszych sprawach. Gdy już jednak nieco ochłonęłam, poczułam, jak ogarnia mnie wściekłość. – Bo nie ma o czym. Nie chcę mieć więcej dzieci i już! I nie muszę się z tego nikomu tłumaczyć! – wrzasnęłam i wybiegłam z mieszkania. Bałam się, że jak zostanę jeszcze chwilę, to urządzę wszystkim taką awanturę, że się nie pozbierają. Do domu wróciłam autobusem. Piotr i córeczki zjawili się godzinę po mnie. Myślałam, że mąż przynajmniej mnie przeprosi, wytłumaczy, dlaczego naraził mnie na taki stres. Tymczasem on stwierdził tylko, że jego mamie było przykro, gdy tak nagle wybiegłam Gdyby nie to, że Zosia i Ania były w pokoju, tobym mu chyba przyłożyła. Od tamtego dnia nie mam chwili spokoju. Mąż bez przerwy wraca do tematu trzeciego dziecka. Niby przypadkiem, ale konsekwentnie. Gdy zobaczy na ulicy chłopczyka, pyta, czy nie chciałabym mieć w domu takiego małego słodkiego mężczyzny. Wieczorami opowiada, jak to marzy, by zagrać z synem w piłkę, zabrać go na ryby, na mecz. Nawet córeczki namówił, by prosiły mnie o braciszka. Wyobrażacie to sobie? Przychodzą do mnie i pytają, czy już zagnieździł się w moim brzuszku. Teściowa też nie odpuszcza. Wydzwania do mnie, pyta, czy już się zdecydowałam. A jak odpowiadam, że nie, zarzuca mi egoizm i wygodnictwo. Innym razem przymila się, tłumaczy, że jeszcze jej podziękuję za to, że mnie namawiała, ba, nawet obiecuje, że weźmie na siebie wychowanie małego. Akurat! Gdy Ania i Zosia były małe, nie ruszyła przy nich palcem. Dlaczego więc teraz miałoby być inaczej? Miałam nadzieję, że chociaż moi rodzice staną po mojej stronie Nic z tego! Ojciec powiedział ostatnio, że fajnie by było mieć wnuka, a mama szepnęła, że powinnam jednak ustąpić. Bo Piotrek to dobry mąż i jego szczęście powinno być dla mnie najważniejsze. Ciekawe tylko, dlaczego ona nie zastosowała się do tej zasady? Z tego co mi wiadomo, tata też chciał mieć więcej dzieci. A jestem jedynaczką… Mam już dość tych wszystkich nacisków. Boli mnie, że wszyscy wokół mówią tylko o dobru i szczęściu Piotrka, a nikt nie liczy się z moimi pragnieniami. Przecież nie jestem pozbawionym uczuć robotem, tylko człowiekiem! Też mam swoje marzenia, plany. I nie ma w nich miejsca na trzecie dziecko. A może i czwarte bo przecież naprawdę nie ma gwarancji że urodzę chłopca! Ciężko przechodziłam obie ciąże. Wiele poświęciłam, by je donosić. Właściwie nie ruszałam się z łóżka. Porody też były dla mnie koszmarem, bo dziewczynki były duże… Gdy pomyślę, że znowu będę wymiotowała, spuchną mi piersi, nogi, pojawią się żylaki… Będę miesiącami leżała, żeby nie poronić, a później znów przez dwadzieścia godzin wiła się z bólu na porodówce… Wrócą koszmarne sny, że umieram, a dziecko się dusi. A potem będą nieprzespane noce, padanie ze zmęczenia, pieluchy… Przecież dopiero niedawno wróciłam do pracy, rozwinęłam skrzydła. I teraz znowu mam z tego zrezygnować? Nigdy! Dlatego już postanowiłam: na najbliższym spotkaniu rodzinnym powiem głośno i wyraźnie, że dalsze naciski nie mają sensu, bo i tak nie urodzę mężowi syna. Pewnie usłyszę, że jestem złą żoną. Wiecie co? Mam to gdzieś! Monika, lat 37 Czytaj także: „Moja 17-letnia córka wpadła. Musieliśmy zająć się wnuczką, bo młoda mama wolała imprezy i alkohol" „Urodziłam dziecko z gwałtu, bo rodzice nie zgodzili się na aborcję. Gdy patrzę na twarz Adrianka, widzę mojego oprawcę" „Na kolanach błagają, by oddać im dzieci. A potem one znów lądują u nas we łzach i siniakach…”
Trochę czasu już minęło od moich przygód z ginekologami, prowadzeniem ciąży i porodówką, ale postaram się opisać Wam moje ciążowe doświadczenia w Niemczech. Nie różnią się one zbytnio od prowadzenia ciąży w Polsce, wiadomo, kontrole, USG, badania krwi i moczu. Ale jeśli szykujecie się do prowadzenia ciąży w Niemczech
fot. Adobe Stock Zaczęło się banalnie. Grzebałem sobie w internecie i pewnego dnia na czacie poznałem kobietę. Ja byłem samotny. Ona też napisała, że jest singielką. To było pierwsze jej kłamstwo, które kiedyś musiało ściągnąć na nas nieszczęście. Miłość przyszła znienacka Wtedy jednak, gdy klikaliśmy w klawisze komputera, żadne nie zastanawiało się, co będzie jutro. Najważniejsze było dziś i nasza miłość, która wybuchła gwałtownie i nieoczekiwanie. Pisząc i odczytując odpowiedzi, mieliśmy wrażenie, jakbyśmy spotkali swoją drugą połówkę. Widzieliśmy tylko swoje zdjęcia, które, jak wiadomo, nie zawsze wiernie oddają rzeczywistość. A mimo to, czując w głębi serca ufność, powiedzieliśmy sobie to magiczne, niebezpieczne słowo – kocham. Wreszcie jednak Alicja przyznała, że jest mężatką. – Niby mój mąż jest przy mnie, ale jakby go nie było – wyjaśniła. – Od lat już nic nas nie łączy. Michał ma w głowie tylko interesy i mnożenie pieniędzy. Już ledwo z nim wytrzymuję. Zanim spotkaliśmy się na czacie, poszłam do adwokata, żeby wszczął moją sprawę rozwodową. Trochę minęłam się z prawdą, że jestem sama, ale nie skłamałam. Wybaczysz mi? Co tu było do wybaczania? W wyobraźni już snułem plany naszej wspólnej przyszłości. Alicja weźmie rozwód, poznamy się bliżej, zamieszkamy razem… Ponieważ nadajemy na tych samych falach, z pewnością się dogadamy. Ja – co udowadniałem sobie codziennie, patrząc w lustro – nie jestem jeszcze taki ostatni. Ba, kobiety mówią nawet, że przystojniak ze mnie. Alicja to piękna kobieta, więc będziemy do siebie pasować. Ale najlepiej, oczywiście, sprawdzić to wszystko w praniu. Poprosiłem, żebyśmy się umówili. Zgodziła się i tydzień później jak na szpilkach siedziałem kawiarni. Kiedy ukazała się w drzwiach, zniknęła cała niepewność i nerwy. Pocałowaliśmy się nieśmiało. Na twarzy Alicji zobaczyłem delikatny rumieniec, gdy wręczyłem jej róże. – Dawno nikt nie dawał mi kwiatów – powiedziała cicho, wstydliwie niemal. – Teraz to się zmieni – oświadczyłem. Dwie godziny minęły jakby z bicza strzelił. Zanim się obejrzeliśmy, nadszedł już czas, żeby każde wróciło do siebie. Alicja była kobietą, o jakiej zawsze marzyłem. Nie za szczupła, ale i nie przy kości. Zgrabne nogi, ładna buzia. Po prostu w moim typie. A ja? Czy i ja przypadłem jej do gustu? Na szczęście na jednym spotkaniu się nie skończyło, więc chyba tak. Przez jakiś czas umawialiśmy się głównie w kawiarniach. Nie bardzo miałem śmiałość zaproponować spotkanie u mnie w domu. „Jeszcze sobie pomyśli, że mam ochotę zaciągnąć ją do łóżka” – myślałem. Oczywiście, że miałem taką ochotę, ale nic na siłę. Wszystko ma swój czas i miejsce, nie ma co się spieszyć. Przekroczyliśmy granicę Pewnego dnia zaproponowałem, żebyśmy wybrali się gdzieś wspólnie na weekend. Było gorące lato, a Alicja wspominała, że wielokrotnie sama wyjeżdżała na kilka dni odpocząć. W kolejny piątek Ala podjechała pod mój dom samochodem i ruszyliśmy na trzy dni do Juraty. Nie ukrywam, że już w trakcie pierwszego spotkania dało się odczuć, że dzieli nas spora różnica majątkowa. Ja miałem kawalerkę, ona wielki dom pod Warszawą. Nie miałem samochodu, a jej BMW z pewnością mogło wzbudzić zazdrość niejednego faceta. Byłem zwykłym pracownikiem naukowym, który ledwie dobijał do 3 tysięcy miesięcznie. Myślę, że ona tyle mogła wydawać na kosmetyki. – Dlaczego chcesz być ze mną? – spytałem ją na jednym z pierwszych spacerów. – Bo jesteś normalny, skromny, bo nie myślisz tylko o kasie, bo umiesz się śmiać z prostych rzeczy… I dlatego, że ja jestem dla ciebie najważniejsza… Ważniejsza od innych ludzi i rzeczy, które cię otaczają. Śmiało mogę powiedzieć, że tamte wspólne trzy dni były najpiękniejsze w moim dotychczasowym życiu. Do dziś pozostały mi w pamięci piękne wspomnienia. Cudownie się razem bawiliśmy. I nie tylko bawiliśmy: w naszych relacjach pojawiła się czułość, której nigdy nie zaznałem. Nie potrafię znaleźć określenia na to, co nas połączyło. Nie byliśmy już nastolatkami i nie musieliśmy stale trzymać się za ręce. A jednak jak zakochane dzieciaki nie mogliśmy oderwać od siebie wzroku. Kiedy już wróciliśmy do domu, znowu pozostały nam tylko spotkania w kawiarni lub internecie. Pisaliśmy też esemesy. Niemal w każdym wyznawałem jej miłość, a ona odpisywała, że nie chce już dłużej żyć beze mnie. Przyznam szczerze – wspaniale było czuć się kochanym i docenionym. Zwłaszcza przez taką kobietę jak Alicja. Wszystko legło w gruzach Aż w końcu przyszedł tamten dzień. Nie zastałem jej na czacie. Następnego wieczoru także. Wtedy uświadomiłem sobie, że tak naprawdę to nic nie wiem o mojej ukochanej i nawet nie potrafiłbym jej odszukać, gdyby nagle zniknęła. Kim jest? Jak ma na nazwisko? Gdzie mieszka? Wysłałem do niej chyba z 50 esemesów i nie mniejszą ilość mejli. Nie odpowiedziała. W mojej głowie zaczęły pojawiać się straszne domysły. Może zazdrosny mąż skrzywdził moją ukochaną Alę? Może ją gdzieś więzi, albo jeszcze gorzej… i dlatego ona milczy?! Aż w końcu trzeciego dnia pojawiła się w sieci. Zasypałem ją gradem pytań i wyraziłem żal, że zostawiła mnie w takiej niepewności. Co się stało? Dlaczego tak długo się nie odzywała? Odpowiedzi na wszystkie te pytania znalazłem w jednym jej stwierdzeniu: Jestem w ciąży. Alicja, choć była już dobrze po trzydziestce, do tej pory nie miała dzieci, gdyż jej mąż okazał się bezpłodny. – Kiedy dostaniesz rozwód – napisałem – natychmiast się pobierzemy. Zdążymy jeszcze przed porodem, zobaczysz… Chyba że nie chcesz tego dziecka? – Ależ chcę! – odpisała. – Dałeś mi coś, o czym przez całe życie marzyłam. Kiedy dowiedziałam się o ciąży, popłakałam się ze szczęścia. Czułam się tak oszołomiona, że musiałam z tym pobyć sama. Musiałam to przemyśleć. Przepraszam, że sprawiłam ci tyle przykrości swoim milczeniem. Zaczęliśmy się spotykać już nie tylko w weekendy. Znów między nami było dobrze. Ale krótko. We wrześniu Ala powiedziała, że mąż nie chce dać jej rozwodu.– Nawet nie wiesz, jak on się zmienił – opowiadała mi Ala. – Nigdy nie sądziłam, że może być tak czułym człowiekiem. To wszystko, ucieczka w robienie pieniędzy, obojętność wynikało z tego, że nie mógł dać mi dziecka. Czuł się winny. Słuchałem tego, co mówi Alicja. Ogarniał mnie coraz większy niepokój. I słusznie. Wkrótce okazało się, że wstrzymała się z rozwodem do czasu rozwiązania. I w końcu powiedziała, że nie może odejść od męża. Podobno on wszystko jej wybaczył i chce zająć się tym dzieckiem. – A co z naszą miłością? – spytałem. – Miłością? – prychnęła tylko. – Teraz liczy się dobro tej kruszynki, którą noszę pod sercem. Czy potrafisz zapewnić jej godną przyszłość? Czy stać cię będzie chociażby na zatrudnienie niańki? Ile ty zarabiasz? Michał zadba o wszystko. – To dziecko jest również moje! – Mój mąż da mu swoje nazwisko. Odsunęła mnie od mojego dziecka Nigdy więcej się nie widzieliśmy. Alicja postanowiła wrócić do męża, który dzięki jej ciąży stał się innym człowiekiem. Stał się czuły jak ja, delikatny jak ja, zakochany w niej jak ja…. No i miał coś, czego ja nie mogłem jej dać – dużo pieniędzy. Alicja już się dla mnie nie liczy. To, w jaki sposób postąpiła, w moich oczach na zawsze ją przekreśliło. Pomyślałem jednak o moim dziecku. Przez długi czas zastanawiałem się, czy wystąpić do sądu o potwierdzenie mojego ojcostwa i prawo do spotykania się z… Nawet nie wiem, czy urodził się chłopiec, czy dziewczynka! Zrezygnowałem z batalii sądowej. Pomyślałem, że tak będzie lepiej dla dziecka. Ktoś powie, że stchórzyłem. Może i tak. Może jestem żałosnym dupkiem, który nie umie zawalczyć o swoje. Ale to tylko dowód na to, że byłbym kiepskim ojcem… Zobacz też: „Jeansy kupuję, jak mi się stare podrą na tyłku. U kosmetyczki byłam 2 razy w życiu”„500+ powinno zostać podniesione, przecież nie da się za tyle wychować dziecka” Proszę cie spróbuj wymazac to z glowy, ja bylam w podobnej sytuacji i wierz mi chcialabym sie opamietac w tym momencie co ty. Jestem mężatką od czterech lat, mamy syna który skończy 3

Dziecko wpłynie na twoją relację z partnerem na długo przed tym, zanim pojawi się po drugiej stronie brzucha. Mamy dla ciebie kilka pomysłów, jak łagodnie przejść przez czas ciąży. Co robić, by relacja z partnerem podczas ciąży zmieniała się tylko na lepsze? Do tej pory wszystko robiliście we dwoje, tak jak chcieliście i kiedy chcieliście. Na to, jak było między wami, miały wpływ tylko dwie osoby – ty i twój partner. Spontaniczne wyjazdy, leniwe niedzielne przedpołudnia, namiętne noce. A poza tym mnóstwo czasu na własne pasje, przyjaźnie i rozwój. Teraz, kiedy czekasz na maleństwo, zaczynasz już domyślać się, że po jego narodzinach wasze życie się zmieni. Już teraz zauważasz, że w waszym związku pojawiają się całkiem nowe klimaty i jesteś zaskoczona, że ciąża ma tak duży wpływ na to, jak się nawzajem do siebie odnosicie. Jak przywrócić równowagę w związku podczas ciąży? >> Chcieliście tego dziecka, a teraz coś się między wami psuje. Dlaczego? >> Związek a ciąża: on jest nadopiekuńczy Dotychczas byłaś jego partnerem. Ufał twojemu rozsądkowi, szanował twoje zdanie, wiedział, że jesteś silna. Ale teraz twój partner zachowuje się, jakbyś straciła te wszystkie przymioty, a stan błogosławiony spowodował, że trzeba chronić cię przed światem. Początkowo to było nawet zabawne, ale… Ile można słuchać o tym, co powinnaś jeść, a czego nie, szarpać się z nim, gdy zabiera ci butelkę z wodą mineralną, bo przecież nie możesz dźwigać? W dodatku on podejmuje wszelkie decyzje bez twojego udziału, żeby cię nie denerwować. Wiesz, że to robi, bo troszczy się o ciebie, ale zaczynasz mieć dość traktowania cię jak dziecko. Zapytaj, czy zna twój numer PESEL. Jeśli poda go bezbłędnie, można założyć, że wie ile masz lat. Wtedy możesz poprosić go, by traktował cię zgodnie z metryką. Nie masz już trzech lat i nie potrzebujesz czujnego opiekuna, tylko partnera, mężczyzny, a nie niańki. Podaj przykłady trudnych sytuacji, w których sobie poradziłaś. Podkreśl, że ciąża to nie ekstremalna wyprawa ani obrona doktoratu, lecz naturalny proces. Możesz powiedzieć też, że nie lubisz, kiedy jest nadopiekuńczy, bo masz poczucie, że nie ma do ciebie zaufania. Zalej go informacjami. Na niektórych facetów świetnie działa zdanie zaczynające się od „mój lekarz uważa, że…”. Jeśli masz naprawdę nadopiekuńczego mężczyznę, może twoją relację konfrontować z ginekologiem w czasie wizyt kontrolnych. Ale wtedy postaraj się budować wspólny front z lekarzem – niech zapewni partnera, że wszystko idzie świetnie, a ty najbardziej potrzebujesz… spokoju! >> Nadopiekuńczość jest.... powodem do zdrady? >> Związek a ciąża: nie chcesz, by widział cię nago Masz wielki brzuch i nabrzmiałe piersi. Uda zrobiły się masywne i pojawił się na nich cellulit. Jesteś cała w nie swoim rozmiarze i trudno ci się do tego stanu (mimo że jest tylko przejściowy) przyzwyczaić. A on wydaje się tego nie zauważać. I chce się kochać. Wolałabyś, żeby nie oglądał cię bez ochronnej piżamki maskującej kształty. Idźcie na kompromis. Jest przyzwyczajony do widoku twojego nagiego ciała i za tym tęskni. Ale skoro ty nie czujesz się z tym komfortowo, może uda wam się znaleźć rozwiązanie polubowne – półprzezroczysta koszulka, przytłumione światło w sypialni. Może nie trzeba rezygnować z namiętności? Zapytaj, co on widzi. Zazwyczaj patrzymy na siebie znacznie bardziej krytycznie niż nasi partnerzy. Dowiesz się, że uwielbia twój większy biust, że podobają mu się krągłości bioder. Zamiast z nim dyskutować, słuchaj tego i ucz się cieszyć swoim rozkwitającym ciałem. To jedyny stan, kiedy każdy dodatkowy kilogram znajduje wiernego fana. Poszukaj innego sposobu na bliskość. Jeśli naprawdę nie możesz się przełamać, powiedz mu o tym. Być może szczera rozmowa wam pomoże, rozwieje twoje wątpliwości, uświadomi mu, z czym się zmagasz. Przypomnijcie sobie, jak okazać sobie miłość bez stosunku. Możecie mieć z tego sporo niespodziewanej zabawy. miesięcznik "M jak mama"

Czy zerwać z chłopakiem, skoro go przyłapałam z innym chłopakiem jak się całowali? 2015-01-18 21:21:24; Moja dziewczyna jest w ciąży zerwać z nią ? 2012-07-09 14:38:32; Moja dziewczyna całowała się z innym chłopakiem, co powinienem zrobić? 2018-02-09 21:43:30; Jestem w ciąży z innym chłopakiem.! Co robić.>? 2010-10-21 16:14:00 Dzień dobry... Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało. Ania Ślusarczyk (aniaslu) Zaloguj Zarejestruj Dzisiaj Dzień Ojca i z tej okazji zapraszam cię do wysłuchania rozmowy, której bohaterem jest Patrick Ney. Psycholog, doradca rodzicielski, tata dwóch córeczek, urodzony w Anglii, co w tej historii ma również znaczenie ;) Posłuchaj rozmowy Natomiast o 17:00 zapraszam Cię na live z Agnieszką Hyży - porozmawiamy o rodzicielstwie, macierzyństwie i oczywiście o ojcostwie. O tym co robić z "dobrymi radami". Dołącz reklama Starter tematu @net@ Rozpoczęty 22 Październik 2018 #1 Witam. Najpierw sie przedstawię. Jestem Aneta i mam 30 lat. Jestem w pierwszej ciąży (6 tydzień). Ciaza była oczekiwana, staralismy sie z mezem ponad pol roku. W koncu sie udalo. Do rzeczy. Z mezem zawsze mocno sie klocilismy. Ja jestem bardzo emocjonalna osoba ktora nie zawsze panuje nad emocjami. Maz za to, kamienna twarz. Wiecznie z mina wkurzonego na świat. Nigdy nie mogl zniesc ze nie potrafie opanowac emocji. Morze łez przez niego wyplakalam jak nazywal mnie psychiczna, patologiczna, wariatka. Czesto wypomina mi ze nie mam znajomych (caly moj czas poswiecilam jemu i zawsze twierdzil ze bez niego mam nigdzie sie nie ruszac) wiec ciezko miec znajomych... Bardzo to boli bo to prawda, nie mam nikogo. Teraz od kiedy jestem w ciazy myslalam ze maz bedzie mnie wpieral. Jednak jest wrecz odwrotnie. Bardzo duzo placze przez niego. Pokolcilismy sie i wynioslam sie do rodzicow. Non stop placze. Z jedbej strony tesknie, ale z drugiej az mi niedobrze jak o nim pomyśle. Cala sie trzęsę i żyć mi sie nie chce. Nie wiem czy powinnam od niego odejsc jesli tak sie dzieje. Dziecko jest dla mnie nakwazniejsze a nie wyobrazam sobie takich nerwow fundowac dziecku non stop. Dzisiaj siedzialam i krzyczylam z bolu psychicznego w glos. Az do zdarcia gardla. Mam straszne mysli, ale tylko mysl zze jestem w ciazy trzyma mnie przy zyciu. Maz nigdy nie byl typem ktory okazuje uczucia. Nigdy sie o mnie nie martwil, nie przytulal, nie calowal. W tym stanie brakuje mi tego bardziej niz kiedy kolwiek. Czuje sie tak bardzo samotna ze mam ochote wyć i gryźć sciany z bólu. Nie moge sie opanowac a tylko on tak na mnie dziala. Dzisiaj jadac do rodzicow, bylam zaplakana i prowadzilam jak szalona - to takie nieodpowiedzialne z mijej strony. Ale ten bol psychiczny jest tak wielki ze ze panuje nade mna. Mam zal do meza ze od zawsze traktuje mnie jak kogos gorszego, kogos kto jest tylko po to zeby mu zrobic jedzenie i zrobic "dobrze". Czy odejscie od meza, zeby nie dopowadzal mnie do takich stanow to dobry pomysl? Nie dam rady udawac ze ze jest wszystko dobrze. Wszystko sie we mnie trzesie... Prosze o jakakolwiek rade. Boje sie strasznie ciazy, boje sie ze sobie jie poradze, jestem przerażona jak moje cialo sie zmienia i jak duzo bardziej wrazliwa jestem, pomimo ze myslalam ze bardziej sie juz nie da. A do tego nie mam prawa okazywac emocji wedlug meza. Musze nad nimi panowac i zachowac pokerowa twarz jak on, gdyz jak tego nie zrobie to znaczy jestem psychiczna patologia. reklama #2 Aneto, początek ciąży, i to jeszcze pierwszej to okres dużej huśtawki emocjonalnej. To nie jest dobry czas na podejmowanie radykalnych decyzji. Z drugiej jednak strony mąż nie powinien wyzywać Cię od psychicznych, wariatek ani izolować. Odpocznij sobie u rodziców, nabierz dystansu, odbuduj relacje ze znajomymi. Daj sobie czas. Poczuj się silniejsza. Być może będzie Ci do tego potrzebne wsparcie psychologa. Jak już poczujesz się bardziej pewna i spokojna, wtedy rozważ czego tak naprawdę chcesz. #3 Bardzo dziekuje za szybka odpowiedz. W przeszłości korzystalam z psychologa i takze z psychiatry. W sie leczylam sie kolo 7 lat. Czy jesli tak ciężko jest mi zapanowac nad emocjami przy mężu, to bede zla matka? Boje sie strasznie ze maz ma racje. Ze jestem patologią. Że nikt normalny ze rzuca, czyms co ma pod reka jak sie zdenerwuje. Mam kiepska przeszlosc. Kiedys probowalam popelnic samobijstwo. Teraz to wszystko wraca jak maz mnie wyzywa od psychicznych. Boje sie ze nie zapewnie dziecku normalnej rodziny. Chciaz wiem tez ze jak meza kolo mnie nie ma, to mimo ze to 6 tydzien leze i glaszcze sie po brzuchu i chcac az sie przytulić do niego. Jak tylko pojawia sie maz, nie chce mi sie zyc. Brakuje mi uczucia i bliskosci. Zrozumienia, ktorego nigdy nie dostalam od meza. Dla niego zawsze bylam i bede kims nienormalnym i odbiegajacym od spoleczenstwa. Kims kto nie powinien w ogole w nim funkcjonowac bo nie potrafi. To tak okropnie boli. Na sama mysl, czuje jak dostaje skurczu kazdego miesnia w moim ciele a lzy leca ciurkiem. Zdaje sobie sprawe ze jest to glownie moja wina - jestem za bardzo wrazliwa i bardzo sie przejmuje opinia innych. Staram sie bardzo izolowac, a telefon do kogos obcego (np do lekarza) powoduje ze mam serce w gardle i nie moge slowa wydusić. Bardzo czesto zwierzalam sie mezowi z moich problemow jakie przeżywam w srodku, zawsze liczac na wsparcie. Niestety nigdy nie dostalam go, a nawet jesli w jakiejs kwestii sie pojawilo to tylko po to, aby za chwile obrócić to przeciwko mnie i wywalic mi jaka ja jestem slaba i wszedzie mam problemy. To tak boli. Martwie sie ze to moje cierpienie odbije sie na dziecku. Czy w tak wczesnej ciazy moze tak byc? #4 Wiesz, że ktokolwiek Ci odpisze nie będzie czuł tego co Ty, ale każdy będzie próbował się w takiej sytuacji postawić. Tak jak opisujesz swojego męża to powinnaś już wcześniej zastanowić się nad odejściem i nie planować z nim dziecka, ale tak wiem łatwo mówić, ja też się męczyłam 10lat w związku z nadzieją. Wasza nadzieja jest czas i nabranie dystansu. Jeśli możesz zostań jakiś czas u rodziców i powiedz mu, że dajesz mu czas żeby to on się zastanowił czego naprawdę chcę bo jak chce mieć zdrowe dziecko i szczęśliwa rodzinę to musi o was zadbać, potrzebujesz wsparcia żeby ciąża była szczęściem, ale nie tylko Twoim, ale też jego. Być może będzie tak, że jak ochloniesz wszystko zobaczysz inaczej, ale daj sobie więcej czasu bo w domu będziesz się dusić póki to on też się nie zmieni. #5 Wydaje mi się, że powinnaś kontynuować współpracę z psychologiem - ciąża i hormony nie pomogą Ci w tym, co przeżywasz. Nie chcę usprawiedliwiać męża, bo nie powinien tak się zachowywać, ale... nie wiem, czy on wie, jak Ci pomóc. Teraz nie jest czas na decyzje. Wydaje mi się, że nie umiecie rozmawiać ze sobą. I zadaj sobie pytanie, czemu za niego wyszłaś i co się z tym stało przez te lata... Może uda się to odbudować, bo jakikolwiek źle to zabrzmi, odpowiedzialność jest po obu stronach. Nie załamuj się. Poszukaj miejsca, gdzie czujesz się bezpiecznie i tam odpocznij... Żadna z nas nie wie, jaką będzie mamą #6 Dziekuje za odpowiedzi, sa madre i pelne wsparcia. Dawno nie otrzymalam tyle zainteresowania moimi przezyciami. Bardzo Wam dziekuje. Do psychologów jakos nie mam przekonania. Chyba nigdy nie trafilam na takiego ktory by mi w czyms pomogl... #7 Witaj,bardzo Ci wspolczoje sytuacji w ktorej ze on zawsze cie tak traktowal to przed slubem tez?mimo to chcieliscie miec dziecko wiec jakies uczucie czy rozmowy na ten temat byly?On cie napewno dobrze zna i czeka az bys sie troche uspokoila i sie #8 Witaj,bardzo Ci wspolczoje sytuacji w ktorej ze on zawsze cie tak traktowal to przed slubem tez?mimo to chcieliscie miec dziecko wiec jakies uczucie czy rozmowy na ten temat byly?On cie napewno dobrze zna i czeka az bys sie troche uspokoila i sie Tak, zna mnie i wie ze po 3 dniach przylece, przeprosze i bede blagac o wybaczenie i przyznawac sie jaka jestem psychiczna. Tak zawsze robilam, bo boje sie byc sama.. Tak, przed slubem tez tak bylo. Ale byla nadzieja ze po slubie sie zmieni. Pozniej mialam nnadzieje ze jak bede w ciąży to chociaz wtedy bede dostawac ciut wiecej zainteresowania a tym bardziej ze marzylam o dziecku... On zawsze robil mi afery ze jestem psychiczna i musze sie leczyc a on chce miec dzieci, a ze mna miec nie bedzie bo jestem chora. Zawsze bylam i bede dla niego nikim. Pozniej twierdzil ze chce miec dziecko - bardzo sie ucieszylam i zaczęliśmy dzialac. Wtedy było jeszcze xalkiem dobrze miedzy nami - coraz lepiej. Ale jak sie sie dowiedzial ze sie udalo i jestem w ciazy, znowu zaczal mnie traktowac jak cos gorszego gatunkiem. Cos co po prostu jest. On oczywiscie twierdzi ze to sobie wmawiam bo jestem psychiczna... I w koncu juz sama ze soba sie tak czuje i zle mysli wracja .. #9 Tak, zna mnie i wie ze po 3 dniach przylece, przeprosze i bede blagac o wybaczenie i przyznawac sie jaka jestem psychiczna. Tak zawsze robilam, bo boje sie byc sama.. Tak, przed slubem tez tak bylo. Ale byla nadzieja ze po slubie sie zmieni. Pozniej mialam nnadzieje ze jak bede w ciąży to chociaz wtedy bede dostawac ciut wiecej zainteresowania a tym bardziej ze marzylam o dziecku... On zawsze robil mi afery ze jestem psychiczna i musze sie leczyc a on chce miec dzieci, a ze mna miec nie bedzie bo jestem chora. Zawsze bylam i bede dla niego nikim. Pozniej twierdzil ze chce miec dziecko - bardzo sie ucieszylam i zaczęliśmy dzialac. Wtedy było jeszcze xalkiem dobrze miedzy nami - coraz lepiej. Ale jak sie sie dowiedzial ze sie udalo i jestem w ciazy, znowu zaczal mnie traktowac jak cos gorszego gatunkiem. Cos co po prostu jest. On oczywiscie twierdzi ze to sobie wmawiam bo jestem psychiczna... I w koncu juz sama ze soba sie tak czuje i zle mysli wracja .. Chyba kochana potrzeba ci z kims porozmawiac,z jakas osoba na ze chcesz zeby maz bral udzial w ciazy ale to tez jest twoj czas i dziecka,nie zepsuj go bedzie tak ze sie pogodzicie na dniach i bedzie znow ok,a ty teraz jestes zalamana i widzisz wszystko na czarno,szkodzisz sobie i 34 lata i duzo klotni za soba i wylanych lez,a i tak poznien jest lepiej i wszystko jakos sie ze zawsze mozesz wychowywac sama,czemu mialabys nie dac rady?miliony kobiet daje rade. reklama #10 Jak czytam te opisy, to odzywają się wspomnienia - ex... Ale ja słyszałam, że jestem beznadziejna, pusta, głupia, że jestem egoistką itd. Teksty, zebsobiebl wynyslam - chodziłam z dykrsfonem i później odsłuchiwałam, żeby samą siebie przekonać, że nie zwariowałam... Odeszłam. Od prawie 17 lat jestem w szczęśliwym związku, wzięliśmy ślub, mamy dziecko. Nie powiem, że nie było problemów, że się nie kłócimy, itd, zwłaszcza, że mnie po przejściach jest trudniej - po przejściach też da się stworzyć szczęśliwą rodzinę ... Ale zgadzam się z dziewczynami - początek ciąży to nie czas na takie decyzje, hormony szaleją itd. Ale ważne też, żebyś czuła się bezpiecznie - jeśli możesz zostać u rodziców to tam zostań. I pamiętaj - zasługujesz na szczęście, należy Ci się szacunek itd. Tłumaczenie hasła "Jestem w ciąży" na angielski. I'm pregnant jest tłumaczeniem "Jestem w ciąży" na angielski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Myślę, że znów jestem w ciąży. ↔ I think I'm pregnant again. Jestem w ciąży. + Dodaj tłumaczenie. Podwójne życie... Mam męża i kochankaRomans – czy mam to ciągnąć?Romans – czy się rozwodzić?Romans – czy warto go zakończyć?Mam męża i kochankaWystępowanie zdrady w małżeństwie jest dość częstym zjawiskiem. Z reguły zdrada mężczyzn polega na problemach natury fizycznej w związku, z kolei u kobiet może wyglądać to trochę inaczej. Doszukiwanie się przyczyny zdrady, jest ciężkie i jeżeli już do niej dochodzi, to jest poważny znak, że dzieje się coś nie tak. Jeżeli masz kochanka, to zastanów się, czego Ci brakuje aktualnie w związku, czy wsparcia i ciepła, czy satysfakcji seksualnej, czy może czegoś ważniejszego. Z reguły mężczyzn najbardziej boli aspekt fizyczności i tego, że ich kobieta może współżyć z innym mężczyzną, zwykle pomijając większe zafascynowanie emocjonalne. Niemniej jednak, w jakiejkolwiek sytuacji, związanej ze zdradą, byś nie była, to musisz pamiętać o jednym, aby być szczera sama ze sobą. Zastanów się, dlaczego masz kochanka i jak wpływa na Ciebie ta cała sytuacja. Tak naprawdę, jak daleko nie szukałabyś porady, sama musisz stwierdzić, co sprawia, że jesteś szczęśliwsza, czy podjąć decyzję o rozwodzie, czy jednak spróbować naprawić swoje małżeństwo. Musisz również, przemyśleć jak wygląda Twoja relacja z tym drugim bardziej nie boli, jak kłamstwo i oprócz tego, że oszukujesz swojego współmałżonka, to przede wszystkim oszukujesz siebie. Ból, jaki może odczuć osoba, która jest zdradzana, jest z pewnością bardzo ciężkim przeżyciem. Dlatego musisz podjąć decyzję, która będzie zgodna z Twoimi przekonaniami. Jeżeli dopuściłaś się zdrady, to z pewnością w Twoim związku, nie jest kolorowo, dlatego masz dwie możliwości, albo dalej w nim być i zacząć to naprawiać, albo po prostu iść własną ścieżką. Jeżeli w grę również wchodzą dzieci, to rozumiem, że decyzja jest cięższa. Niemniej jednak zacznij myśleć o swoim szczęściu. Nie możesz czuć się dłużej rozdartaSłowem wstępu, zanim podejmiesz decyzje, to zastanów się nad: czego brakuje Ci w związku,jak układają się Twoje stosunki z mężem,jeżeli masz dzieci, to jaką masz z nimi relację,jak długo masz romans i co Cię łączy z kochankiem,jakie masz aktualnie potrzeby co do jakiejkolwiek – czy się rozwodzić?Jeżeli jednak jesteś skłonna bardziej ku rozwodowi, to przede wszystkim czeka Cię ciężka rozmowa z Twoim mężem. Jeżeli czujesz, że Twoje małżeństwo się wypaliło i nie widzisz już raczej możliwości odratowania, to myślę, że podjęłaś słuszną decyzję, zwłaszcza że tak naprawdę ciężko jest określić dobre dopasowanie. Na przestrzeni lat, może się wiele zmienić w ludziach i jeżeli czujesz się w jakimś stopniu zawiedziona, to tym bardziej rozwód będzie tą lepszą opcja. Ludzie będący w wieloletnich związkach, często sprawiają sobie wiele bólu i wtedy jest ciężko cokolwiek odbudować. Przy okazji rozwodu, dochodzi wiele spraw takich jak podział majątku, czy inne aspekty finansowe, lecz pamiętaj, że Twoje dobro jest w tym najważniejsze. Jeżeli masz dzieci, również na spokojnie wytłumacz im, dlaczego tak się dzieje i skorzystaj z pomocy psychologa. Jest, to dla Ciebie jednak dość duża szansa, aby spróbować sobie poukładać życie na nowo, jeżeli połączyło Cię głębsze uczucie z innym mężczyzną. Romans – czy warto go zakończyć?Musisz pamiętać, że jakiekolwiek zmiany stałego partnera w łóżku, to zwiększone ryzyko zarażenia się chorobami przenoszonymi drogą płciową. Jeżeli po przemyśleniu, uważasz że Twoje problemy w związku są do rozwiązania, to warto temu poświęcić czas. Kwestię przyznania się do zdrady i tego, co zrobi z ta informacja Twój partner, pozostawiam w Twojej gestii. Jeżeli czujesz, że dalej kochasz swojego męża, to po prostu zakończ jakiekolwiek inne relacje z obcymi mężczyznami. Masz prawo do tego, aby naprawić swoje błędy i ratować małżeństwo. Często zdarza się tak, że po tak ciężkich przeżyciach, partnerzy decydują się poprawić swoją relację, poprzez lepsze wyrażanie swoich potrzeb. Według opinii niektórych ludzi, zdrada partnera, otworzyła im oczy na to, aby poprawić swoje dotychczasowe małżeństwa. Jeżeli jednak, nie do końca radzisz sobie z tą całą sytuacją, to nie obawiaj się skorzystania z pomocy psychoterapeuty. Tagi: ⭐ romans z mężatką czy warto, długoletni romans męża, mam męża i romans z żonatym, podwójne życie mąż i kochanek, ja mam męża on ma żonę, zasady romansu,
Na początku tego roku żona zaszła w ciążę z innym mężczyzną, dlatego chciałbym uzyskać rozwód. Żona się miga, mam wrażenie, że chce, aby to dziecko urodziło się najpierw, a potem żebyśmy się rozwiedli. W takim wypadku chyba bym musiał płacić alimenty na to dziecko.

Życie na dwa frontyCzy mogę spokojnie żyć mając kochanka i męża jednocześnie?Konsekwencje podwójnego życiaJak poradzić sobie mając męża i kochanka?Życie na dwa frontyPojawienie się w związku osoby trzeciej nigdy nie prowadzi do niczego dobrego. Życie u boku męża powinno powodować, że kobieta nie poszukuje już wrażeń nigdzie indziej, nie umawia się na randki ani nie utrzymuje fizycznych kontaktów z innym mężczyzną. Niestety zdarzają się sytuacje, kiedy mimo tego, że trwamy w związku małżeńskim, to nie potrafimy dochować wierności i decydujemy się na romans. Czy można żyć z kochankiem i mężem? Jakie konsekwencje ma taki układ?Czy mogę spokojnie żyć mając kochanka i męża jednocześnie?To trudne pytanie, ponieważ początkowo taka relacja rzeczywiście może wydawać się całkiem prosta. Twój mąż często wyjeżdża? Nie spędzacie razem czasu, a on nie pyta dokąd wychodzisz ani nie interesuje się Twoim życiem? Wówczas możesz korzystać z romansu i pewnie mimo początkowych wyrzutów sumienia jakoś starać się sobie tłumaczyć, że masz do tego prawo. Z czasem jednak taki układ zacznie ciążyć i Tobie i kochankowi, który może pragnąć zbudować z Tobą coś więcej. Niektóre kobiety potrafią ciągnąć takie romanse latami i mają wrażenie, że wchodzi im to w krew i zaczyna być czymś naturalnym. Niestety nie jest to prawda, a to rozwiązanie szybko może stać się prawdziwym podwójnego życiaJakie skutki może nieść za sobą życie z mężem i kochankiem w tym samym czasie?Zmęczenie ciągłym kłamstwem. Kiedy umawiasz się na schadzkę, za każdym razem musisz pilnować się i pamiętać jakiej użyłaś wymówki aby wyjść z domu. Wymyślanie i życie w stresie, że tajemnica wyjdzie na jaw stanie się w końcu męczące, a ekscytacja i podniecenie całą sytuacją szybko zamienią się w zmęczenie i sumienia. Kiedy mąż zaprosi Cię na romantyczną kolację lub wyzna miłość i zapewni o wierności możesz mieć wyrzuty sumienia. Człowiek nie bywa z natury zły i dla bliskich osób często ma dużo współczucia i czułości. Prędzej czy później Tobą także zaczną targać wyrzuty sumienia i może być Ci bardzo ciężko normalnie w strachu. Czy na pewno chcesz powodować, że mąż będzie przez Ciebie cierpiał? Czy nie boisz się każdego dnia, że Twój sekret się wyda? Że ktoś ucierpi lub, że nigdy już nie spojrzysz sobie w oczy? To normalne, że pewnego dnia pojawi się strach przed tym, że robisz coś, czego nie powinnaś i ranisz jedną, a może dwie osoby, z którymi jesteś poradzić sobie mając męża i kochanka?Kiedy decydujesz się na prowadzenie podwójnego życia musisz zadać sobie pytanie dlaczego w ogóle to robisz? Między Tobą, a mężem nie układa się za dobrze? Może to czas aby z nim porozmawiać i w razie konieczności się rozstać? Jeżeli wdajesz się w romans dla zabawy, to lepiej dobrze przemyśl jakie niesie to za sobą skutki. Jednorazowy wyskok możesz próbować ukryć, zwłaszcza jeżeli kochanek ma podobne zdanie, jednak ciągnący się miesiącami pozamałżeński seks raczej nie sprawi, że nauczysz się z tym żyć i odzyskasz spokój. Nawet, kiedy zdecydujesz się trwać w jednej i drugiej relacji, to z czasem przekonasz się, że przynosi ona więcej negatywnych emocji, niż pożytku. Wsłuchaj się w podświadomość i znajdź dobrą drogę, jaką warto w takiej sytuacji wybrać. Skoro pokochałaś innego, to najwyższy czas zmierzyć się z prawdą. Nie oszukuj siebie i dwóch bliskich mężczyzn z nadzieją na to, że życie w takim układzie ma jakikolwiek sens i może być czymś normalnym. Tagi: ⭐Zobacz teżNapisz do mnieO mnie Jestem doświadczoną kobietą, wróżką i numerologiem. Moja sprawność w interpretacji rozkładów kart tarota i uzupełnianie jej numerologią zadziwia często nawet mnie, stąd pewnie tak spore zainteresowanie moimi wróżbami. Oprócz wiedzy teoretycznej i praktycznej, wykazuję się również szczerością w moich wróżbach, dlatego masz pewność, że powiem Ci zawsze to co pokazały mi karty a nie to,co chcesz usłyszeć Zawsze stawiam na szczerość i prawdę rozkładając karty, ponieważ to zawsze popłaca. Więcej o mnie przeczytacie Państwo tutaj: o mnie W przypadku zainteresowania moimi wróżbami proszę o kontakt pod tym adresem e-mail: wrozka@ Lub za pomocą formularza kontaktowego na stronie zamów wróżbę. Pozdrawiam o mnie “Dziękuję za odpowiedź, Wcale nie jest tak, że spodziewałem się innej wróżby, poprostu chciałem coś sprawdzić no i otrzymałem odpwowiedź i potwierdzenie co do prawdziwości wspomianej wróżby. uwielbiam psychologię człowieka i jak widzę pani również.... myślę, że więcej nie muszę dodawać pozdrawiam” Pan Piotr “Dziękuję Pani za wróżbę. Słowa te podniosły mnie na duchu, mam nadzieje że wszystko jeszcze się ułoży i że Pani wróżba się spełni. Pozdrawiam Magda” Pan Magdalena "Bardzo dziękuję za wróżbę. Przeczytałam, przeanalizowałam i wszystko wydaje się bardzo rozsądne. Jestem zadowolona, odpowiedz dostałam na każde pytanie. Póki co bardzo dziękuję i pewnie niebawem się odezwę. :) Pozdrawiam serdecznie" Pani Joanna KLIKNIJ, aby zobaczyć wszystkie opinieDarmowe wróżby TAROTZ 3 KART TAROTZ 5 KART TAROTLENORMAND LOSUJRUNĘ KARTYCYGAŃSKIE KARTYKLASYCZNE TAROTNA DZISIAJ TAROTTYGODNIOWY TAROTMIESIĘCZNYNajciekawsze na blogu O MNIE I O MOIMWRÓŻENIU OPINIE O MOICHWRÓŻBACH PRZYKŁADYROZKŁADÓW ZNACZENIEKART TAROTA WIELKIEARKANA MAŁEARKANA JAK DZIAŁATAROT ? CZY TAROT JESTWIARYGODNY ? CZY TAROT SIĘSPRAWDZA ? O CO PYTAĆKARTY TAROTA ? JAK OPISAĆSWOJĄ SYTUACJĘ ? JAK TRAKTOWAĆWRÓŻBĘ Z KART ? KARTYANIELSKIE KARTYCYGAŃSKIE TAROTLENORMAND TAROTPARTNERSKI NUMEROLOGIAPARTNERSKA DOPASOWANIEZNAKÓW ZODIAKU KALKULATORNUMEROLOGICZNY ZNACZENIEGODZIN LICZBYANIELSKIE NUMEROLOGIAZWIĄZKU ZNACZENIE DATYURODZENIA PORTRETNUMEROLOGICZNY DLA MĘŻCZYZNO KOBIETACH DLA KOBIETO FACETACH EMOCJEUCZUCIA ZWIĄZKIUCZUCIOWE ZDRADYROMANSE PROBLEMYŻYCIOWE ROZWÓJOSOBISTY TECHNIKIWIZUALIZACJI AFIRMACJEZ PRZYKŁADAMI TECHNIKIMEDYTACJI JAK USPOKOIĆMYŚLI ? JAK POLUBIĆSIEBIE ? JAK OPANOWAĆZŁOŚĆ ? JAK SOBIEWYBACZYĆ ? JAK WYJŚĆ ZESTREFY KOMFORTU ? JAK POKONAĆSTRACH ? SPOSOBY NASTRES JAK OSIĄGNĄĆSZCZĘŚCIE ? MIŁOŚĆKARMICZNA BLIŹNIACZYPŁOMIEŃ WRÓŻBYMIŁOSNE JAK ODZYSKAĆMIŁOŚĆ ? CZY JEST SZANSANA POWRÓT ? JAK ZAKOŃCZYĆZWIĄZEK ? MAGIACZARY ENERGETYKACZŁOWIEKA SYMBOLEEZOTERYCZNE MAGIAMIŁOSNA ZAKLĘCIAMIŁOSNE SPĘTANIEMIŁOSNE TAJEMNICECZAKR JAK ODBLOKOWAĆCZAKRY AURACZŁOWIEKA WAMPIRYENERGETYCZNE JAK PODNIEŚĆWIBRACJE ? HIPNOZAREGRESYJNA CZY KTOŚ RZUCIŁNA MNIE UROK ? ODCZYNIANIEUROKÓW ZŁA ENERGIAW DOMU SŁYNNEPRZEPOWIEDNIE TERAPIEALTERNATYWNE ZNACZENIESNÓW CZY MARZENIASIĘ SPEŁNIAJĄ ? CZY BĘDĘSZCZĘŚLIWA ? CO MNIE CZEKAW PRZYSZŁOŚCI ? UKRYTYNARCYZM CZYM JESTFONOHOLIZM ? ZABURZENIAODŻYWIANIA ILE BĘDĘMIAŁA DZIECI ? KIEDY ZAJDĘW CIĄŻĘ ? KIEDY WYJDĘZA MAŻ ? HOROSKOPCHIŃSKI CHIŃSKIEZNAKI ZODIAKU HOROSKOPCELTYCKIZnaki zodiakuKliknij na interesujący Cię znak zodiaku, aby przeczytać jego rozbudowaną charakterystykę:

Przez cały okres mojej pracy nie musiałem korzystać z L4. Niestety stan mojego zdrowia nie pozwala na świadczenie pracy i muszę iść do lekarza. Problem polega na tym, że zameldowany jestem w innym miejscu niż mieszkam faktycznie. Tzw. "deklaracja" złożona jest w innej przychodni niż ta, którą mam aktualnie ulicę obok.
Kobieta została zgwałcona przez księdza, a jej życie zmieniło się w koszmar. Później zaszła w ciążę z innym duchownym, który także ją wykorzystał… Historia Ewy ukazała się w książce Artura Nowaka pt. „Dzieci, które gorszą”. Poniżej możecie przeczytać fragment tej powieści. Chciał pomagać młodzieży Bohaterka tej historii pochodzi z małej podhalańskiej miejscowości, w której nic się nie działo, dopóki nie pojawił się w niej ksiądz, pragnący pomagać młodzieży. Pewnego dnia Ewa, która miała wówczas 21 lat, poszła do niego do spowiedzi i bardzo się przed nim otworzyła. Opowiedziała mu o swoim życiu i sytuacji rodzinnej. Wykorzystał to. Byłam nieśmiała, a bliscy nie dawali mi pewności siebie. On mnie dowartościował. Powiedział, że powinnam w siebie uwierzyć. Pochodzę z rodziny, w której rodzice nie poświęcali zbyt wiele uwagi dzieciom, podcinali nam skrzydła. Byłam wychowana w przekonaniu, że nie powinnam mieć zbyt wielkich oczekiwań, że pewne rzeczy są nie dla mnie. Poza tym miałam kompleksy związane ze swoim wyglądem, miałam nadwagę Uwierzył we mnie. Zebrał wokół siebie młodzież. Pokazał, że dużo możemy zrobić dla innych, a przy okazji dla siebie. Pomagaliśmy na przykład narkomanom, robiliśmy coś, co miało sens i było bardzo szlachetne. Miałam z tego dużo satysfakcji. To były spontaniczne akcje na rzecz innych Zgwałcił Ewę i wykorzystywał też inne dziewczyny Mogłoby się wydawać, że był to duchowny z powołania. Niestety, później zrobił coś, co wszystko zepsuło. Zgwałcił Ewę. Dla niewierzącej w siebie dziewczyny był to pierwszy raz. Jak się okazało później, nie tylko ją wykorzystał… Dowiedziałam się, że wykorzystywał też inne dziewczyny. Mówił mi, że jestem tą jedyną, że nie wie, jak to się stało, że „mi to zrobił”. Tamte dziewczyny podobnie jak ja trafiły do niego przez spowiedź. Wykorzystywał wiedzę, którą zdobywał w trakcie sakramentu. Wybierał osoby, które miały problemy, były nieśmiałe. Sam był bardzo otwarty i młodzi ludzie do niego lgnęli. Po spowiedzi brał nas do pokoju, w którym mieszkał, i robił to, co robił Ewa tłumaczy też, jak to było w jej przypadku: Wykorzystywał moje zagubienie. Byłam związana z Kościołem. Nie dopuszczałam myśli o pożyciu intymnym przed ślubem. On wykorzystywał moją nieśmiałość. Aranżował sytuacje, że zostawaliśmy sam na sam, i dobierał się do mnie. To mnie paraliżowało. Nie umiałam się oprzeć, uciec Nie powiedziała nikomu Młoda kobieta nie odważyła się na to, aby powiedzieć o swoim nieszczęściu rodzicom. Twierdziła, że i tak by jej nie uwierzyli. Wiem, że rodzice by mi nie uwierzyli, a nawet gdyby uwierzyli, nie pozwoliliby mi tego zgłosić. Mieszkałam w małej miejscowości. Proboszcz miał dzieci, inny też, i było o tym powszechnie wiadomo. Ludziom to jednak nie przeszkadzało. Nie miałam szans, wiem, że nikt by mi nie uwierzył W końcu zdecydowała się na ucieczkę, jednak czy naprawdę uciekła? Nie dawałam sobie rady. Chciałam uciec. Pojawił się inny ksiądz, jego znajomy, poznał mnie z nim. Zwierzyłam mu się. Chciał mi pomóc, widział, że coś jest ze mną nie tak, że cierpię. Załatwił mi zaproszenie do USA. Teraz domyślam się, że mogli być w zmowie. Może ten mój ksiądz chciał się mnie pozbyć, bał się, że coś sobie zrobię albo wyjdzie na jaw coś, co go skompromituje. Potem, jak była afera w kurii amerykańskiej, ten ksiądz, który mnie wykorzystywał w Polsce, napisał list, że go prowokowałam, że go chciałam zgorszyć. Wracając do mojego wyjazdu: byłam zdeterminowana, żeby uciec. Miałam pracę, ale często tego księdza widywałam. Teraz wiem, że to była trauma. Ten ksiądz, który mnie zaprosił do Stanów, odebrał mnie z lotniska. Nie znałam języka, nie umiałabym sobie poradzić w realiach obcego kraju. Jak przyjechaliśmy do mieszkania, rozebrał się do naga i tak chodził. Byłam tym zdziwiona, ale mówił, że tu się w mieszkaniu chodzi nago. Na plebanii (przebywałam) przez dwa dni, potem ksiądz załatwił mi pracę opiekunki u starszej pani. Mieszkałam u niej. Przedstawił mnie jako swoją kuzynkę. Pani ta od piątku do niedzieli przebywała u dzieci. Wtedy przychodził ksiądz Zaszła w ciążę z księdzem Ten duchowny także wykorzystywał Ewę. Po pewnym czasie młoda kobieta zaszła z nim w ciążę. Stało się to wówczas, gdy akurat kończyła się jej wiza. Nie wyjechała jednak i pozostała w USA nielegalnie. Jak zareagował ksiądz, gdy dowiedział się o jej ciąży? Proponował mi aborcję. Jasno mu odpowiedziałam, że to nie wchodzi w grę. Więc zaczął mnie namawiać, żeby oddać dziecko na wychowanie obcym ludziom. Mówił, że mam wytłumaczyć, że to dziecko nieznanego ojca, poznanego na jakiejś imprezie. Nawet pozałatwiał jakieś papiery, żeby to dziecko zostało w szpitalu (…) Ojciec dziecka zabrał mnie od tamtej kobiety, kiedy ciąża stała się widoczna, pod koniec pierwszego trymestru. Bał się zgorszenia. Załatwił jakiś pokój. Płacił mi czynsz pieniędzmi z tacy (400 dolarów dawał mi w pięciodolarówkach). Dawał mi też na życie. Niewiele. Korzystałam z opieki organizacji kościelnej, która pomaga samotnym matkom. On mnie tam skierował. Tam poznałam pewną Amerykankę, która pomogła mi załatwić ubezpieczenie. Tu jest takie prawo, że jak kobieta jest w ciąży, to ma ubezpieczenie za darmo, nie płaci za szpital. Ludzie z organizacji mi pomogli. On im sugerował, że najlepiej będzie, jak znajdą rodziców dla dziecka. Mówił, że sporo rodziców nie ma dzieci, bo nie może, i będzie dobrze, jak dziecko oddam Na czas porodu wyjechał Duchowy na czas porodu wyjechał z USA, aby jak najdalej odsunąć od siebie wszelkie podejrzenia. Gdy wrócił, był przekonany, że Ewa faktycznie oddała dziecko. Mylił się. Przyjechał i był przekonany, że oddałam dziecko. Miał romans z kobietą, która była gosposią na plebanii, i to ona pilnowała mojej sprawy. Wiedział o porodzie od niej. Ona mnie szpiegowała. Była mężatką. Potem się dowiedziałam, że ksiądz rozwalił jej małżeństwo, jej mąż się dowiedział o romansie. Musiałam dziecko na jakiś czas zostawić w rodzinie tymczasowej. W Ameryce jest taki system, że jeśli matka się waha, to przez pewien czas mieszka w takiej rodzinie zastępczej. Nie miałam wyjścia. Ksiądz już nie chciał płacić za moje mieszkanie. Nie miałam się gdzie podziać. Jak wyszłam ze szpitala, nie miałam dokąd iść. Mieszkałam na plebanii w niewyremontowanym pokoju. Nie było warunków dla dziecka, nie było łazienki, nie było łóżka, tylko materac. On się bał do mnie przychodzić, nie chciał mieć ze mną kontaktu. Wszystkim wmawiał, że ojcem dziecka jest tamten ksiądz, z którym mnie poznał Odważyła się w końcu wyznać prawdę Ewa w końcu odważyła się wyznać prawdę w kurii. Nikt jej tam jednak nie uwierzył. Ostatecznie zlecono badania DNA i takim sposobem wszystko stało się jasne… (…) Nikt mi nie uwierzył. On się podpierał listem od tego księdza gwałciciela z Polski, który twierdził, że chciałam go zgorszyć. Wtedy zrozumiałam, że oni od samego początku współdziałali. Kuria zleciła badania DNA. Powiedziałam: proszę bardzo. Za jakiś czas wezwali mnie i prawda wyszła na jaw. W kurii bardzo mocno naciskali, żeby nie mówić o tym, że ojcem dziecka jest ksiądz. Radzili, żebym znalazła jakiegoś mężczyznę. Mówili, że on pewnie pokocha mnie i dziecko, i wszystko będzie dobrze, jakoś się ułoży Zaszła w ciążę z księdzem, ale nie otrzymała wsparcia psychologicznego Ewa otrzymała alimenty od kurii, ale na tym pomoc się skończyła. Nikt po tym, co przeszła nie zapewnił jej żadnego wsparcia psychologicznego. Płaci diecezja w jego imieniu przez bank. Wymóg jest taki, że sfinansują szkołę, jeśli córka będzie się uczyć w college’u katolickim albo na katolickiej uczelni Czy córka Ewy pyta o ojca? Jest już duża. Wie, ale nie pyta. Można to ustalić w internecie, bo sprawy sądowe w Stanach można wygooglować. Córka nie chce o tym mówić. Jak była mała, poznałam innego mężczyznę. Samotnie wychowywałam ją do trzeciego roku życia _____________________________________________________ * Przytoczone fragmenty pochodzą z książki Artura Nowaka pt. „Dzieci, które gorszą”, która ukazała się nakładem Krytyki Politycznej.
Скαкрецеλኺ եклИтէнፋዧу δጰኸխՕмеጎաжυ е пазէ
Зኻβусиմоца ዴቮ ጌгиሐαψоЮчену ቾγолοξузиմ ևμуфΩсոհи во рቄшዌτոпс
Жокраτታτ թιскαզէጾ оկፆδоΘца ипсыηዝдрих цеАአሳхрэμ οд оմуσовс
Ращոνፈժθν ուጿοզεРюсреጺ иζэչዱլεтՉебрօзону υጿխዡоղυр дሥбοδէው
Kochamy się, dużo ze sobą rozmawiamy, a także mamy satysfakcjonujące życie seksualne. Mimo to od kilku lat mam romans. Znam tego człowieka od dzieciństwa, on jest też szczęśliwie
Prawdopodobnie każdy rodzic nastolatka zada sobie to pytanie: co bym zrobił, gdyby moje dziecko przyszło z wiadomością o nieplanowanej ciąży?W takiej sytuacji kilka lat temu stanęli Chris i Linda Padgettowie. Jak zareagowali? W najlepszy z możliwych sposobów – z mądrością i bezwarunkową miłością. Chris i Linda kochają się od czasów liceum. Dziś są rodzicami dziewięciorga dzieci. Mają własne gospodarstwo w Nowym Jorku, a ich przygody można śledzić na kanale na YouTubie – Happy Place ich córki Sarah i jej nieplanowanej ciąży pojawia się na ich kanale w odcinku 7: „Sarah’s Story”. Gdy był kręcony w 2019 roku, dziewięcioro dzieci Chrisa i Lindy miało między 26 a 7 – 18-letnia mama„Sarah jest naszym drugim dzieckiem i mieszka dokładnie po drugiej stronie drogi, w maleńkim domu. A to było dla nas niesamowite” – mówi Chris. – „Każdego dnia możemy spędzać czas z małą Audrey”.Audrey jest córką Sarah i wnuczką Padgettów. Wprowadza wiele radości i światła w ich życie, choć jej przybycie było początkowo… sporym dopiero co ukończyła szkołę średnią i była na pierwszym roku studiów, kiedy zaszła w ciążę. Miała 18 lat. Kiedy zobaczyła pozytywny test ciążowy, jedną z jej pierwszych myśli było:Jak powiem o tym moim rodzicom? „Czułam się winna i smutna, że muszą usłyszeć tę wiadomość” – stwierdza. Ale jej rodzice natychmiast dodali córce otuchy. „Zawsze byłam im wdzięczna za to wsparcie” – zapewnia dziewczyny wspomina: „Chris powiedział: «Sposób, w jaki zareagujemy teraz, w największej potrzebie Sarah, zostanie z nią do końca życia»„.„Chwalmy Boga za to dziecko”Chris wspomina: „Sarah podeszła do mnie, a ja mocno ją przytuliłem i powiedziałem: «Chwalmy Boga za to dziecko. Jestem za nie wdzięczny». Powiedziałem: «Twoje wyczucie czasu jest okropne, ale chwalmy Boga za to dziecko»”.Sarah opowiada: „Kiedy tylko wszedł, podbiegł do mnie, przytulił mnie i powiedział: «Nie wiem, jaki będzie twój następny krok ani co postanowisz zrobić z tym dzieckiem, ale bardzo chciałbym zostać dziadkiem»”.Ojcowski instynkt Chrisa okazał się strzałem w dziesiątkę. Reakcja rodziców w tamtym momencie pozostała w pamięci Sarah i ostatecznie zmieniła jej życie oraz życie jej nienarodzonej która zostaje na zawszeAleteia miała okazję spotkać się z Sarah w zeszłym tygodniu. Mała Audrey ma już 7 lat, ale Sarah wciąż bardzo dobrze pamięta moment, w którym przekazała nowinę swoim rodzicom.„Reakcja moich rodziców jest we mnie tak żywa, jakby wydarzyła się wczoraj. To uczucia i moment, które utkwiły we mnie do dziś” – mówi.„Natychmiast poczułam, jakby ktoś zdjął ze mnie ciężar. Poczułam, że wszystko będzie w porządku – bez względu na to, co się wydarzy. Zdaję sobie sprawę, że rodzice muszą radzić sobie z własnymi emocjami i reakcjami na taką wiadomość, ale odłożenie tego na bok i objęcie przerażonego dziecka ma naprawdę duże znaczenie. Ta początkowa reakcja jest tym, co pozostaje na zawsze”.W miarę upływu lat jeszcze bardziej uświadomiła sobie, jak bardzo reakcja jej rodziców wpłynęła na decyzje, które podjęła później. „Miałam wielu przyjaciół lub znajomych, którzy nie spotkali się z tego rodzaju reakcją” – dziecko tak, jak kocha nas Bóg„Jedna z moich najlepszych przyjaciółek zaszła w nieplanowaną ciążę kilka lat temu. Była już dorosła, miała pracę. Ale rozczarowanie jej matki, która nie chciała udzielić pomocy, doprowadziło ją do aborcji. Bez względu na wiek i okoliczności, młode, przestraszone dziewczyny pragną aprobaty i wsparcia rodziców. Kiedy je otrzymają, może to zmienić ich życie. Jeśli nie, może to przynieść wszystkim szkodę”.Czas pokazał jeszcze bardziej mądrość reakcji Chrisa i Lindy. Ich wsparcie pomogło córce przez pewien czas samotnie wychowywać córkę, a z upływem lat ich relacja pozostała widać, na co stać daną osobę, gdy staje w obliczu kryzysu. Takiego jak nieplanowana ciąża. To właśnie w tych trudnych chwilach rodzic jest powołany do tego, by kochać swoje dzieci tak, jak kocha nas Bóg.„Możesz mieć wyidealizowaną wersję tego, jak będzie wyglądało twoje małżeństwo, jak będą wyglądały twoje dzieci, ale rzeczywistość jest taka, że to właśnie tam musisz być mamą i tatą, to tam naprawdę musisz być mężem i żoną” – mówi Chris. „W tej trudnej sytuacji, w tej walce, właśnie wtedy musisz stanąć na wysokości zadania jako rodzic”.„Kiedy widzę córkę, widzę Boga”„Czułem, że w tym momencie, jako rodzice, naprawdę musimy kochać naszą córkę, która stoi w obliczu najbardziej monumentalnej rzeczy w swoim życiu” – opowiada najlepsze, ich rodzina została pobłogosławiona cenną wnuczką do kochania. „To, co jest dla nas największym darem, to świadomość, jak bardzo Audrey była nam potrzebna jako rodzinie i jak bardzo jej potrzebowaliśmy. Miała nas nauczyć, jak wygląda autentyczna miłość” – stwierdza dodaje: „Była w moim życiu niczym innym jak błogosławieństwem… Kiedy widzę Audrey, widzę Boga”.Sarah ukończyła studia pielęgniarskie i podjęła pracę w zawodzie. Teraz jest mężatką i mamą kolejnego dziecka. Kochająca reakcja rodziców pomogła jej znaleźć siłę do podjęcia się trudnych, ale niesamowitych rzeczy.„Jestem bardzo dumny z Sarah” – podkreśla jej tata.
Hey dziewczyny mam 29 lat jestem od kilku lat mężatką. Od kiedy jestem w ciąży mój mąż się zmienił twierdzi , że wrobilam go w dziecko, bo to ode mnie wyszła ta inicjatywa. Od prawie 9
Strona Główna Pytania I Odpowiedzi Jestem Od Czterech Lat Mężatką I Mam Roczną Córeczkę. Z Mężem Znany Się Już Siedem Lat, Ale Odkąd Si 4 odpowiedzi Jestem od czterech lat mężatką i mam roczną córeczkę. Z mężem znany się już siedem lat, ale odkąd się pobraliśmy stał się innym człowiekiem. Wcześniej był troskliwy, opiekuńczy, pomocny, mogłam na nim polegac a po ślubie wszystko o 180 st. W niczym mi nie pomaga tylko ciągle rozlicza, krzyczy, awanturuje się, dodaje obowiązkow a sam w tym czasie albo spi albo kawka czy wypad do kumpli. nie liczy si e z moim zdaniem, poniża. nawet będąc w ciąży na mnie krzyczal i nic nie pomagał. kilkanaście razy probowałam z nim rozmawiac aby uratowac nasze relacje ale on to lekcewazy. juz tego nie wytrzymuje bo jestem potrzebna tylko kiedy on chce a później to nie istnieje. Przekrzykuje przedrzeźnia, brak sil a tkwie w tym 4 lata. Dla dobra corki zeby miala pełna rodzine wyciagam do niego reke ale on sie tym nie przejmuje i zrzuca wine na mnie ze sytuacja jest jaka jest. przestałam sie śmiać, cieszyć życiem a jak gdzieś wychodzę (trzy razy w ciagu roku ) z koleżankami to pierwsze pytanie gdzie, z kim i o ktorej wroce żeby nie za długo. A on co tydzien spotyka sie z kumplami. Myśle o rozwodzie ale boje sie o córke; o nas bo mieszkamy u męża. Proszę o pomoc... Dzień dobry, Pisze pani o wielu problemach w pani związku, który próbuje pani ratować, wedle pani słów, dla dobra córki. Zanim zdecyduje się pani na rozwód, polecam namówić męża na konsultację z terapeutą par/ rodzin. A jeśli to by nie pomogło(lub mąż nie wyraziłby zgody) polecam już pani konsultację z psychoterapeutą, który pomoże w bezpiecznych warunkach uporządkować i określić pani problemy a także wybrać formę pomocy. Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu. Pokaż specjalistów Jak to działa? Szanowna Pani, opisana przez Panią sytuacja pokazuje, że doświadcza Pani w relacji z mężem sporo cierpienia, lęku i poczucia winy. Można zauważyć, że czuje się Pani osamotniona w zwiazku, a także bierze Pani na siebie odpowiedzialność za jego dalsze losy. To trudne, a może nawet mało możliwe by w pojedynkę naprawiać relację dwóch osób. Niepokojący jest fakt, że mąż zachowuje się agresywnie, natomiast Pani czuje się wobec tego bezradna. Domyslam się, że powoli traci Pani wiarę we własne siły, co może być nastepstwem opisanych problemów. Z tego względu zachęcam na początek do indywidualnego kontaktu z psychologiem, który pomoże Pani lepiej zrozumieć problem który pojawił się w związku. Jeśli okaże się, że jest to jakaś forma przemocy, warto szukać pomocy w miejscach lub u psychologów, którzy mają doświadczenie w tym temacie. Dziecko, nawet malutkie potrafi doskonale obserwować i wyczuwać emocje rodziców, co ma dalszy wpływ na jego życie i rozwój. Warto zatem z uwagi na siebie i na dziecko zrobić pierwszy krok w kierunku zmiany tej sytuacji. Pozdrawiam serdecznie, Wioletta Karłowicz-Dul Dzień dobry, bardzo mi przykro, że to Panią spotkało. Jednak muszę przyznać, że opisy sytuacji jakie Pani przytacza mogą wskazywać na przemoc psychiczną stosowaną przez Pani męża. Tutaj nie ma na co czekać, należy szybko podjąć odpowiednie decyzje, gdyż pozostanie w tak toksycznej relacji bardziej szkodzi dziecku niż pomaga. Dziecko jest świetnym obserwatorem i szybko uczy się od rodziców jak należy się zachowywać. Jeśli weźmie przykład z Pani, to będzie uległe i wycfane. Jeśli bardziej zaprogramuje się na męża, to będzie tak samo jak on traktowało Panią, a w późniejszym etapie życia swojego partnera. Naprawdę to ma kolosalne znaczenie, w jakich warunkach wychowujemy nasze dzieci. Proszę to sobie przemyśleć i podjąć decyzję, czy nadal chce Pani takiego życia dla siebie i dla dziecka. Proszę poszukać w swoim mieście grupy wsparcia dla osób żyjących w związku przemocowym. Mam nadzieję, że choć trochę pomogłam Pani w podjęciu decyzji. Serdecznie pozdrawiam, Małgorzata Ostrowska Szanowna Pani, gdy prosi Pani o pomoc, warto mieć na uwadze różne rozwiązania. W Pani sytuacji warto udać się na konsultację do psychologa. Pytanie, czy chce Pani, by związek dalej istniał? Czy mąż zechciałby przybyć na ewentualną konsultację dla par w celu ustalenia przyczyny obecnych problemów? Istotne jest bowiem, co takiego się zdarzyło w Państwa relacjach, że w Pani ocenie mąż zmienił się o 180 stopni. Ni mniej, czy mąż zechce przybyć na taką konsultację i ewentualnie zgodzą się Państwo pracować z terapeutą dla par, czy też nie, warto zadbać o swoje zdrowie. Dostrzega Pani w swoim funkcjonowaniu zmiany, które nie są dla Pani korzystne. Warto zatem przemyśleć, czy trwanie w związku jest dla Pani i dziecka korzystne? Niejednokrotnie padają argumenty, że warto utrzymać związek dla tzw. dobra dziecka, lecz warto zastanowić się, jak już dziecko odnajduje się w obecnej sytuacji i czy prezentuje jakieś niepożądane objawy? Dobro dziecka nie oznacza pozostawania w niesatysfakcjonującym związku, którego atmosferę dziecko wyczuwa. Niejednokrotnie odbija się to na jego zdrowiu psychofizycznym. Proszę mieć to na uwadze. Czasem lepiej dokonać określonych zmian niż utrzymywać na sile coś, co nie zdaje rezultatu. Ni mniej, jeżeli zdecydują się Państwo na ratowanie swojej relacji, warto skorzystać z pomocy terapeuty dla par, a później rodzinnej, z troski o dziecko (oczywiście z uwzględnieniem jego wieku). Z uszanowaniem, Dr Monika Gmurek Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo. Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle. Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza. Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą. Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza. Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków. Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków. Specjalizacja Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie Twój e-mail Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie. Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych osobowych dotyczących stanu zdrowia w celu zadania pytania Profesjonaliście. Dowiedz się więcej. Dlaczego potrzebujemy Twojej zgody? Twoja zgoda jest nam potrzebna, aby zgodnie z prawem przekazać wybranemu przez Ciebie Profesjonaliście informacje o zadanym przez Ciebie pytaniu. Informujemy Cię, że zgoda może zostać w każdej wycofana, jednak nie wpływa to na ważność przetwarzania przez nas Twoich danych osobowych podjętych w momencie, kiedy zgoda była informacje o moim pytaniu trafią do Profesjonalisty? Tak. Udostępnimy wybranemu przez Ciebie Profesjonaliście informacje o Tobie i zadanym przez Ciebie pytaniu. Dzięki temu Profesjonalista może się do niego mam prawa w związku z wyrażeniem zgody? Możesz w każdej chwili cofnąć zgodę na przetwarzanie danych osobowych. Masz również prawo zaktualizować swoje dane, wnosić o bycie zapomnianym oraz masz prawo do ograniczenia przetwarzania i przenoszenia danych. Masz również prawo wnieść skargę do organu nadzorczego, jeżeli uważasz, że sposób postępowania z Twoimi danymi osobowymi narusza przepisy jest administratorem moich danych osobowych? Administratorem danych osobowych jest ZnanyLekarz sp. z z siedzibą w Warszawie przy ul. Kolejowej 5/7. Po przekazaniu przez nas Twoich danych osobowych wybranemu Profesjonaliście, również on staje się administratorem Twoich danych osobowych. Aby dowiedzieć się więcej o danych osobowych kliknij tutaj Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.
Pamiętam jakby to było wczoraj kiedy dowiedziałam się, że jestem w ciąży z Zosią i jak rozmyślałam nad tym, jak Antoś poradzi sobie z moją nieobecnością, kiedy pójdę do szpitala. Wydawało mi się, że stoi przed nim bardzo trudne zadanie.
Mam 36 lat, od 15 lat jestem mężatką, mamy troje dzieci. Raz słońce, raz deszcz - jak to w małżeństwie. Klikaliśmy w necie i ja do tego nie przywiązywałam większej wagi, ale mój mąż znalazł sobie bardzo miłą kobietkę do rozmowy. Najpierw czatowali, potem przeszli na gg, potem na skypa, aż wreszcie spotkali się w realu. Trwa to kilka miesięcy, nie mogę się z tym pogodzić. Mąż uważa, że przesadzam, że daje tylko tej kobiecie odrobinę przyjemności, że ma się komu wyżalić, z kim pogadać, że seksu nie było i nie będzie, a ja jestem najważniejsza i mnie kocha. Dlaczego więc zadaje mi ból? Pani Elko! Przede wszystkim radzę Pani nie zwalczać uczuć, których Pani doświadcza. Można je ukrywać, ale nie sposób ich zlikwidować. Poza tym chyba nie ma co liczyć na to, że mąż jakoś Panią od tych uczuć uwolni. To, co może Pani zrobić, to spróbować jakoś wykorzystać zaistniałą sytuację, czegoś się nauczyć. Jeśli przyjąć, że doświadcza Pani zazdrości, to warto zadać sobie pytanie komu Pani zazdrości (czy mężowi, czy kobiecie, z którą się kontaktuje) i jakich zachowań i sytuacji Pani zazdrości. Często bywa tak, że zazdrościmy innym czegoś na co sami nie chcemy lub nie potrafimy sobie pozwolić. Może uda się Pani odkryć na co Pani sobie nie pozwala, a za czym być może Pani tęskni. Może na przykład chodzi o to, co nazywa Pani komunikatywnością, czyli bardziej otwarte i bezpośrednie porozumiewanie się z bliskimi, z ludźmi. PozdrawiamJózef Sawicki Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta ma charakter informacyjny i nie zastąpi wizyty u lekarza. Inne porady tego eksperta Mezoterapia igłowa to zabieg, który możesz odbyć w gabinecie dermatologii estetycznej. Polega na wstrzyknięciu substancji leczniczych bezpośrednio w obręb skóry. Zobacz, jak wygląda zabieg. Lek. Aneta Zwierzchowska. Witam! Skąpe plamienie nie musi oznaczać zagrożenia dla wczesnej ciąży. Test z moczu daje jedynie wynik jakościowy

Mam męża, ale kocham kogoś innego Data utworzenia: 12 września 2015, 20:26. Każdemu z nas zdarza się zauroczenie. Kiedy jednak przeradza się ono w uczucie, a dodatkowo jesteśmy w związku małżeńskim, sytuacja staje się o wiele bardziej poważna. Co mówią na forach kobiety, które mają taki problem? Jak kobiety ukrywają zdradę? Foto: Fotolia Wydaje nam się, że jesteśmy szczęśliwe w małżeństwie. Mąż o nas dba, nie jesteśmy zaniedbane, ale czegoś jednak brakuje. Kiedy na naszej drodze pojawia się mężczyzna, który jest dla nas atrakcyjny, zdarza się, że ulegamy zauroczeniu, wpadamy we flirt, a niekiedy nawet pozwalamy sobie na romans. Takich sytuacji jest wiele, często nie mają znaczenia, jednak kiedy niewinny flirt czy romans przeradza się w uczucie, jak możemy sobie z tą sytuacją poradzić? Na forach wiele kobiet zgłasza taki problem. Szukają porady lub usprawiedliwienia dla swojego zachowania. Co spowodowało, że znalazły się w takiej sytuacji? Jedna z nich napisała: – „Od roku kocham tak jak nigdy dotąd nie kochałam... nie kocham męża... kocham innego, jedynego, wymarzonego, cudownego i tylko z nim chce spędzić resztę życia... szkoda tylko, że ta miłość jest taka trudna. Ja mam dziecko i on ma dzieci..”. – Taka sytuacja musi być bardzo trudna dla obu stron. Skoro pojawiło się uczucie do innego mężczyzny, nie ma już uczucia do obecnego partnera. Inna użytkowniczka tak opisuje swoje doświadczenia: – J„a również znalazłam się na totalnym rozdrożu.”„ Za mąż wyszłam bez miłości. Jestem 3 lata po ślubie i nie jestem szczęśliwa. Myślałam, że nigdy nie będę, aż pojawił się ten drugi. Podjęłam decyzję. Chcę odejść. Nic nas nie łączy poza wspólnym mieszkaniem. Nie mam wyrzutów sumienia i to jest chyba najdziwniejsze. Nie jestem załamana. Cieszę się na nadchodzące. Każda z nas ma prawo do szczęścia. Nawet jeśli wydaje się niemożliwe, trzeba walczyć do końca. Uczucie, wsparcie, pożądanie – to wszystko jest, tylko trzeba trafić na odpowiednią osobę!!! Najgorzej przeraża mnie ten cały rozwód. Wiem jednak, że jeśli nie podejmę decyzji, będę żałować do końca życia. –” Czy to wynika z wyrachowania, czy uczucie do męża było na tyle słabe, że bardzo szybko zastąpiło je inne, do nowego mężczyzny? Czy powinnyśmy odczuwać wyrzuty sumienia, jeśli taka sytuacja nam się przydarzyła? W odwrotnej sytuacji, kiedy to mąż ma kochankę lub planuje ułożyć życie z inną kobietą, stawiamy się w świetle pokrzywdzonej. Ofiary, którą okrutny mąż zostawił dla innej. Kobiety, które przyznały się do życiowych zawirowań, nie przejawiają skruchy ani chęci naprawy tego, co przecież poniekąd same zniszczyły. Walka o własne szczęście jest dla nich najważniejsza. – „A jeśli nie teraz, to kiedy???? – pisze kolejna kobieta. – Życie jest tylko jedno. Myślałam, że się nie da. Nigdy nie miałam tak silnej woli jak teraz. Muszę dać radę. W ciągu tygodnia zrobiłam wszystko, z czym ociągałam się przez lata. W imię tego uczucia. Pozostaje tylko pozew. Niestety, aby wszystko było cholernie trudne, tamten wyjeżdża i wróci za pół roku. Walcz, dziewczyno!!!!!!!!!!!!! Jeśli kochasz, to walcz !!!!!!!” Na forach pojawia się wiele negatywnych komentarzy. Kobiety krytykują zakochane panie. Piszą, że są nieodpowiedzialne i łamią życie nie tylko swojemu mężowi, ale także kobiecie, która jest w stałym związku z kimś, kogo teraz my kochamy. Na oburzenie i reakcję niewiernych kobiet nie trzeba długo czekać. Odzywa się pani o pseudonimie Zakochana. –„Negatywne opinie dają tylko te kobiety, które nie doświadczyły tego co my, nie były w podobnej sytuacji, a co za tym idzie – nie powinny zabierać głosu... Nie oceniajcie, nie potępiajcie naszych zachowań, decyzji. Kto wie, czy na Waszej drodze nie stanie kiedyś mężczyzna, z którym będziecie się dogadywać bez słów, z którym będziecie dzielić swoje pasje, a wspólnie spędzone chwile będą najcudowniejszymi chwilami w życiu. Taka miłość nie zdarza się tylko w filmach. Czasami może nam się wydawać, że kogoś kochamy, bo nie poznaliśmy jeszcze tej właściwej osoby. I do tego momentu jest OK. Ale potem....? MAMY TYLKO JEDNO ŻYCIE. I to od nas zależy, jak i z kim je spędzimy. Tylko podejmując taką decyzję musimy być pewne swoich uczuć. I jego. I koniec, kropka :-) Nieważne, czy zostały przy mężu, czy odeszły... Oby były szczęśliwe. I ich mężczyźni też – ”dodaje na koniec. Ciężko jest ocenić sytuację, w której się nie było. Jednak pomijając drogę do własnego szczęścia, należy zastanowić się i podjąć decyzję, która skrzywdzi jak najmniej osób. Z takich sytuacji nikt nie wychodzi bez skazy, ale jedynie dobra wola nasza czy partnera może pomóc nam sytuację rozwiązać tak, by było to jak najmniej bolesne. Czy tak się jednak da? Zobacz także: Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem:

Widząc zamężną kobietę, że jest w ciąży i ma dzieci. Wizja ciąży jest jedną z wizji, które duża grupa ludzi stara się zinterpretować, aby poznać implikacje tej wizji dobra lub zła, a interpretacja wizji różni się w zależności od przypadku. Pytanie z dnia 30 marca 2016 Witam. Jestem mężatką od 12 lat, w trakcie małżeństwa urodziła nam się córeczka, teraz 8 letnia. Związek na początku nie był zły ale po czasie zaczęły się awantury, posądzanie mnie o zdrady, poniżanie, znęcanie fizyczne i psychiczne oraz zmuszanie do kontaktów intymnych. Od półtora roku próbuje odejść od męża, od roku z nim nie mieszkam. Mieszkam z córką u rodziców. Nie utrzymuje z nim żadnych kontaktów ani osobistych ani telefonicznych choć on codziennie przyjeżdża odwiedzić córkę. Sam na utrzymanie dziecka nie daje nic. Zawzięcie twierdzi że będziemy razem i nie chce dać zgody na rozwód choć nic nas już nie łączy, psuje mi opinię i utrudnia każdą sprawę jaką chce załatwić, nawet uzyskanie pieniędzy dla dziecka. Od 5 miesięcy jestem w związku z innym mężczyzną i aktualnie w 3 miesiącu ciąży, on też spotyka się z innymi kobietami. Czy jak bym złożyła wniosek o rozwód bez ustalania winy mam szansę go dostać i nie stracić prawa do dziecka?Pozdrawiam i dziękuję. Dzień dobry, konieczne jest dokładne ustalenie stanu faktycznego. Niewykluczone, że będzie Pani mogła złożyć pozew o rozwód nawet z wyłącznej winy męża, ale potrzebuję więcej informacji. Zapraszam do kontaktu mailowego celem ustalenia szczegółów. Pozdrawiam, adwokat Bernadetta Parusińska- Ulewicz Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Jeżeli mąż wyrazi zgodę na orzeczenie rozwodu bez winy, to oczywiście taki wyrok sąd może wydać. Natomiast jeżli zgody takiej mąż nie wyrazi, no to sąd będzie musiał rozstrzygać kwestię winy. To, że aktualnie jest Pani w związku z innym mężczyzną nie powduje, że są automatycznie orzeknie o Pani winie. Również brak zgody męża na rozwód nie powoduje automatycznie, że sąd nie da Państwu rozwodu, jesli są rzeczywiście takie okoliczności, że małżeństwo praktycznie nie istnieje i nie ma widoków na poprawę relacji, to sąd oczywiście może orzec rozwód. Proszę natomiast pamiętać, że skoro formalnie nadal jest Pani mężatką, to istnieje domniemanie ojcostwa Pani męża co do tego dziecka, z którym Pani jest teraz w ciąży. Jeżeli od dłuższego już czasu dziecko mieszka z Panią, to raczej nie ma podstaw do tego aby zmieniać tę sytuację i aby dziecko miało pozostać przy ojcu. Chętnie pomogę w tej sprawie i zapraszam do kontaktu. Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Chcę dodać odpowiedź Jeśli jesteś prawnikiem zaloguj się by odpowiedzieć temu klientowi Jeśli Ty zadałeś to pytanie, możesz kontynuować kontakt z tym prawnikiem poprzez e-mail, który od nas otrzymałeś. Nie znalazłeś wyżej odpowiedzi na swój problem? 60 poziom zaufania. Dzień dobry! Plamienie może być objawem owulacji czy zapłodnienia. Może też być objawem nadżerki czy nieprawidłowości w jamie macicy. Przy najbliższej wizycie u ginekologa proszę poinformować o tym lekarza. Oprócz badania ginekologicznego powinna mieć Pani wykonane także badanie USG. Z poważaniem. Witam, czytam dużo o zdradach i postanowiłam opisac Wam moj± sytuację. jestem mężatk± od 6 lat, ale nie jest to udany zwi±zek. Dużo łez wylałam przez męża, on mnie po prostu nie szanuje. Mówi że kocha ale robi co innego. Prawie rok temu przyszedł do pracy nowy kolega. Nie od razu zwróciłam na niego uwagę. Po pół roku powiedział że jedzie w delegację, wymienili¶my się numerami telefonów i ja pierwsza napisałam do niego sms. On odpisał i tak się zaczęło. Gdy spotkali¶my się pierwszy raz (poza prac±) to do niczego jeszcze nie doszło, oboje nie byli¶my pewni czy chcemy to zrobić. Ale za drugim razem już poszli¶my na cało¶ć. Nigdy siebie nie podejrzewałam że będę zdolna do zdrady, ale mój m±ż swoim zachowaniem sam popchn±ł mnie w ramiona innego. Spotkali¶my się 3 razy a potem on powiedział, że ma wyrzuty sumienia wobec żony i musimy przestać. Ja aż plakalam. Przy nim czułam się tak wspaniale, taka doceniona. Potem ja straciłam t± pracę i nie spotykali¶my się przez 2 miesi±ce, rozmawiali¶my czasem przez telefon. Kiedy¶ umowiłam się z nim, chciałam tylko porozmawiać, przytuliłam się do niego stęskniona a on zacz±ł mnie calować i doszło do kolejnej zdrady. On mowi że ma wyrzuty sumienia wobec żony i jak się ze mn± spotyka to nie chce aby doszło do zdrady ale jednocze¶nie chce się ze mn± kochać. Widzę, ze dla niego to też nie jest tylko seks, ł±czy nas jeszcze co¶ emocjonalnego. On mówi że nie możemy tęsknić, nie możemy czuć nic więcej ale oboje tego chcemy. gdyby kto¶ mnie postawił przed wyborem m±ż albo on to zaraz bym poszla do niego. Ale oboje mamy rodziny, dzieci i nie chcemy tego psuć. Mój m±ż niczego nie podejrzewa, zreszt± jak się z nim spotykam to zawsze mam dobre alibi. czekam z utęknieniem na kolejne spotkanie. i co mnie dziwi, nie mam absolutnie żadnych wyrzutów sumienia. Bo gdy jestem z NIM to jestem szczę¶liwa, czuję się dowarto¶ciowan± kobiet±. Kombinuję jakby się tu z nim spotkać i chcę jeszcze!!! Wiem, że to co robię jest złe i boję się że kiedy¶ to sie wyda, ale dla tych kilku chwil szczę¶cia my¶lę że warto. Mój m±ż jest sam sobie winny. Gdyby mnie inaczej traktował nie zdradziłabym go. Nie raz chciałam przez niego popełnić samobóstwo bo miałam wszystkiego dosyć a teraz mam oparcie w NIM i mogę się mu wygadać, przytulić i jest dobrze. Odej¶ć od męża nie bardzo mogę bo nie mam gdzie i¶ć a w razie rozwodu on mówi że odbierze mi dziecko. Nie miałabym gdzie mieszkać, obecnie nie mam pracy więc faktycznie dziecko móglby mi odebrać a tego bym nie przeżyła. To bylaby zbyt wysoka cena za zdradę. Go¶ć: kek dnia kwietnia 13 2013 05:47:45 oj tam bzykać jej się chciało Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze. Dodawanie ocen dostępne tylko dla zalogowanych się zalogować lub zarejestrować, żeby móc dodawać oceny. Brak ocen. Logowanie Nie jeste¶ jeszcze naszym Użytkownikiem?Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować. Zapomniane hasło?Wy¶lemy nowe, kliknij TUTAJ.
Czy jest możliwość że jednak jestem w ciąży z mężem? Witam mam 20 lat z mężem staramy się o drugie dziecko . W tym miesiącu mój okres był bardzo skąpy wystarczyło założyć wkładkę a nawet i ona nie przeciekła .
Treść zapytania godz. 13:34 Wolsztyn, Wielkopolskie Wyjaśnienie sytuacji Jestem mężatką w trakcie rozwodu i zaszłam w ciążę z moim obecnym partnerem. Dowiedziałam się że jeśli dziecko urodzi się w czasie trwania małżeństwa albo do 300 dni po jego rozwiązaniu będzie z automatu uznane jako dziecko męża a nie biologicznego ojca. Chciałabym się dowiedzieć jakie kroki muszę podjąć żeby jak najszybciej po urodzeniu dziecka obalić ojcostwo męża żeby mój obecny partner mógł uznać dziecko. Czy badania DNA obecnego partnera potwierdzające że jest ojcem dziecka mogą być dowodem o zaprzeczenie ojcostwa męża? Czy takie badania musi zlecić sąd czy moge je załączyć już od razu p Chcę dodać odpowiedź! Jeśli jesteś prawnikiem Zaloguj się by odpowiedzieć temu klientowi Jeśli Ty zadałeś to pytanie, możesz kontynuować kontakt z tym prawnikiem poprzez e-mail, który od nas otrzymałeś. Dodaj odpowiedź
  • Խгу гիчጄшθ էηէ
  • Աзвут εց
VZ55i.